«Патрэбныя працоўныя рукі, якія будуць гадаваць хлеб». Аграрый з Магілёўскага раёна аб сваёй формуле поспеху

Прыклад намесніка генеральнага дырэктара ЗАТ «Агракамбінат «Зара» па раслінаводстве Яўгена Селюгіна пацвярджае фразу, што чалавек слаўны працай. Гісторыя яго кар'ернага росту цікавая яшчэ і тым, што кіраўнік у свой час быў дастаткова далёкі ад сельскай гаспадаркі, а аб прафесіі агранома ведаў толькі з падручнікаў, тым больш бацькі не былі звязаны з гэтай сферай дзейнасці. Аднак дзякуючы дапытлівасці, настойлівасці і ўпартасці дасягнення на працоўным месцы не прымусілі сябе чакаць: ужо некалькі гадоў запар, з 2013 года, спецыяліст становіцца найлепшым па прафесіі на абласным свяце працаўнікоў вёскі «Дажынкі».

«У маёй сям'і ўсе былі далёкія ад сферы АПК, - дзеліцца Яўген Селюгін. — Аднак бабуля дома трымала дастаткова вялікую гаспадарку: дзве каровы, свіней, птушку. Зямлі для апрацоўкі было таксама шмат па цяперашніх мерках, аднак мне, гарадскому дзіцяці, усё гэта было не цікава, і вакацыі ў вёсцы я праводзіў у гульнях, а не ў працы. У Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію паступіў, можна сказаць, па чыстай выпадковасці. Справа ў тым, што мае бабуля і прабабуля родам з Горак. Прыехаў паглядзець на малую радзіму - і застаўся тут вучыцца. Дарэчы, першапачаткова нашая беларуская сям'я жыла ў Латвіі, а пасля развалу Савецкага Саюза пераехала ў Віцебскую вобласць».

Яўген Селюгін успамінае, што нават у акадэміі ён не ўсведамляў, чым будзе займацца па прафесіі. Тым больш тэорыя і практыка - дзве зусім розныя рэчы. Аднак маладому чалавеку пашанцавала, і па размеркаванні ён патрапіў на адно з вядучых прадпрыемстваў галіны ў Магілёўскім раёне. «Спачатку я думаў, што пайду адразу пасля адпрацоўкі, аднак мяне як пачынаючага спецыяліста тут не кінулі сам-насам з такімі думкамі, а прапанавалі перспектыву росту, - адзначыў ён. - Ужо праз год са звычайнага агранома я стаў намеснікам гендырэктара - змяніўся не толькі аб'ём задач і ўзровень адказнасці, але і зарплата, што было немалаважным фактарам. І я ўдзячны за такую ​​дапамогу, падтрымку і давер, без якіх усё склалася б інакш».

Аналізуючы сёння, што дапамагло яму ўдасканальвацца ў прафесіі, гаворыць адназначна: жаданне працаваць. «У любой сферы, асабліва ў сельскай гаспадарцы, каб дабіцца пэўнага выніку, трэба імкненне працаваць, - падкрэсліў Яўген Сялюгін. - Нягледзячы на ​​тое, што я толькі прыйшоў на працу з універсітэцкай лавы, мець зносіны з людзьмі, знаходзіць да кожнага падыход і арганізоўваць іх працу мне было не цяжка. Агранамічная служба - гэта ўвесь час рух і самаўдасканаленне, карпатлівая праца над сабой і ўсім калектывам. Трэба трымаць планку, жалезна выконваць тэхналогію, сачыць за тэхнічнымі навінкамі і распрацоўкамі, асвойваць і ўкараняць новыя падыходы ў апрацоўцы культур».

Калі спецыяліст толькі прыйшоў на працу, у яго вядзенні было 7 тыс. га ворыва. Сёння ў гаспадарцы 12 тыс. га раллі, якія павінны абслужыць усяго 40 механізатараў. Нагрузка з часам планамерна ўзрастае, але і сельскагаспадарчая галіна не стаіць на месцы - мяняецца тэхніка і тэхналогія: тое, з чым раней спраўляліся пяць чалавек, зараз робіць адзін. Таму важна правільна заматываваць работнікаў, стварыць дастойныя ўмовы ў працоўным калектыве.

«Для дасягнення высокіх вынікаў у сельскай гаспадарцы важна строгае выкананне тэхналогіі, і гэта маё галоўнае патрабаванне да работнікаў, - адзначае Яўген Сялюгін. - Акрамя таго, неабходна бездакорна і своечасова выконваць пастаўленыя задачы. Калі ёсць дысцыпліна, няма расхлябанасці і абыякавасці да агульнай справы, тады абавязкова будзе вынік. Таксама важны дакладны алгарытм дзеянняў. Напрыклад, да гэтай пасяўной мы падышлі ў поўным узбраенні, і нягледзячы на ​​тэмпературны падарунак прыроды (ранняя вясна), мы былі поўнасцю гатовы: тэхніка адрамантавана, насенне сваё, пратручвальнікі і ўгнаенні закуплены. Таму працу ў полі наша гаспадарка пачала адной з першых у рэгіёне».

Напрыканцы размовы намеснік гендырэктара звяртае ўвагу на моладзь, якую трэба выхоўваць у правільным рэчышчы, з высокім ідэалагічным складальнікам незалежна ад таго, у якой галіне народнай гаспадаркі яна задзейнічана. Для гэтага трэба сваім прыкладам паказваць адносіны да працы і роднай зямлі, вучыць, як трэба ў глабальнай інфармацыйнай прасторы распазнаваць падмену каштоўнасцей і паняццяў, прывіваць патрыятызм, у тым ліку праз веданне гістарычнага мінулага краіны і далучэнне да святкавання значных і памятных для беларусаў дат. Траўня, Дзень Перамогі, Дзень Незалежнасці.

«Вядома ж, не ўсім сёння быць блогерамі і ціктакерамі, патрэбны яшчэ і працоўныя рукі, якія будуць гадаваць хлеб і карміць краіну», - сказаў на заканчэнне ён.

БЕЛТА