Уладзімір Каранік: важна звязаць рэальны сектар эканомікі з вучонымі і забяспечваць заводы ўласнымі камплектуючымі

Неабходна звязаць рэальны сектар эканомікі з вучонымі, даць магчымасць вытворцам выказаць вось такія заўвагі і паставіць на паток забеспячэнне заводаў уласнымі камплектуючымі і матэрыяламі. Такое меркаванне выказаў старшыня прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Уладзімір Каранік падчас адкрыцця ў Магілёве ўчастка па поўным цыкле вытворчасці цвёрдасплаўнага інструмента на базе Інстытута тэхналогіі металаў НАН Беларусі.

Новы ўчастак - значны крок, але далёка не апошні ў развіцці інстытута, лічыць Уладзімір Каранік. Ён дадаў, што НАН Беларусі падтрымае пытанне аб умацаванні яго матэрыяльна-тэхнічнай базы і акажа садзейнічанне ў тым, каб рэальны сектар эканомікі лепш ведаў гэтыя распрацоўкі і больш шырока прымяняў у сваёй паўсядзённай дзейнасці.

- Флагманы машынабудавання актыўна карыстаюцца напрацоўкамі Інстытута тэхналогіі металаў - гэта такія прадпрыемствы, як МАЗ, БелАЗ, МТЗ, станкабудаўнічыя заводы. Наша задача - звязаць рэальны сектар эканомікі з вучонымі, даць магчымасць вытворцам выказаць такія заўвагі, калі яны ёсць, аператыўна ліквідаваць і ў рамках імпартазамяшчэння паставіць на паток забеспячэнне заводаў уласнымі камплектуючымі і матэрыяламі, - адзначыў старшыня прэзідыума НАН Беларусі.

Яшчэ адно пытанне - выкарыстанне новых тэхналогій на канкрэтных прадпрыемствах. І тут дакладна павінен працаваць тэхналагічны ланцужок: навукоўцы ствараюць тэхналогію, перадаюць яе буйнейшым прадпрыемствам, а яны маштабуюць і тыражуюць яе, лічыць Уладзімір Каранік:

- Тут ёсць арганізацыйныя пытанні, звязаныя, па-першае, са стварэннем навучальных цэнтраў. Бо работнікі канкрэтных прадпрыемстваў не навуковыя супрацоўнікі - яны павінны толькі атрымаць выразную адпрацаваную тэхналогію. Па-другое, мы павінны наладзіць сістэму, каб была і фінансавая цікавасць перадаць распрацоўку ў рэальны сектар эканомікі. Напрыклад, чым больш выпускаецца прадукцыі, заснаванай на тваіх тэхналогіях, тым паляпшаецца фінансавы стан навуковай арганізацыі. У гэтым напрамку трэба працаваць.

Развіццё такога напрамку Уладзімір Каранік бачыць у стварэнні сваіх уласных тэхналогій вытворчасці малатанажнай прадукцыі з унікальнымі ўласцівасцямі з высокім дабаўленым коштам і распрацоўцы тэхналогій для перадачы ў рэальны сектар эканомікі для маштабавання ў рамках імпартазамяшчэння і экспартнай пастаўкі.

СБ