Абласны фестываль творчасці інвалідаў сабраў у Магілёве 91 канкурсанта

Абласны фестываль творчасці інвалідаў «Разам мы зможам больш» сабраў у Магілёўскім абласным метадычным цэнтры народнай творчасці і культурна-асветнай работы 91 канкурсанта.

Абласны фестываль праходзіць у Магілёве штогод. «Яго ўдзельнікі - людзі з абмежаванымі магчымасцямі здароўя. У гэтым годзе ў нас 91 канкурсант. Гэта, вядома, больш, чым было летась», - распавяла загадчыца сектара мастацка-эстэтычнай адукацыі Магілёўскага абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і культурна-асветнай працы і каардынатар творчага праекту Святлана Яфрэмава.

У гэтым годзе ўдзельнікі спаборнічаюць у 10 намінацыях.

«Вельмі папулярныя напрамкі - гэта дэкаратыўна-прыкладное мастацтва, эстрадныя і народныя спевы. Таксама ў нас прадстаўлена аўтарская паэзія, мастацкае слова і харэаграфічнае мастацтва, - адзначыла Святлана Яфрэмава. - Нашы ўдзельнікі сваім прыкладам даказваюць - нічога немагчымага няма. Гэта моцныя духам людзі, якія нягледзячы на свае хваробы ўдзельнічаюць у конкурсе, выходзяць на сцэну і дэманструюць свае таленты. І незалежна ад таго, якое месца ім прысудзіць журы, з пустымі рукамі ніхто не сыдзе».

17 чэрвеня ў Магілёў прыехалі канкурсанты з усіх куткоў Магілёўскай вобласці. «У нас ёсць сацыяльныя цэнтры, дзе ў гуртках па інтарэсах могуць займацца людзі з абмежаванымі магчымасцямі здароўя, - адзначыла Святлана Яфрэмава. - У нашай дзяржаве ствараюць вельмі спрыяльныя ўмовы для людзей з абмежаванымі магчымасцямі, таму што ў кожным раёне, у горадзе ёсць тэрытарыяльныя цэнтры, там, дзе займаюцца людзі творчасцю, там, дзе яны могуць паказаць сваё майстэрства, свой талент і сваё ўменне, усё, што яны могуць рабіць».

Сярод удзельнікаў конкурсу - Ангеліна Карабанава. У дзяўчыны - сур'ёзныя праблемы са зрокам, але нягледзячы на сваю хваробу яна піша вершы, з якімі і прыехала на фестываль. «Я пішу вершы пра ўсё. Кожны мой верш - гэта адлюстраванне майго стану душы. Яны могуць быць вясёлымі і сумнымі, пра каханне, лета, прыроду, людзей, - расказвае аўтар. - Класе ў шостым я стала спрабаваць сябе ў прозе - тады я марыла стаць журналістам. А з цягам часу пачала пісаць вершы. Я дакладна не памятаю, калі напісала першы верш, але, напэўна, гэта было гадоў 15 таму».

На фестываль дзяўчына прывезла верш аб родным краі. «У фэсце я ўдзельнічаю трэці год. Магу пахваліцца, але ў папярэднія два гады запар я брала першыя месцы. У першы год прыязджала з выставай дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, а летась ужо прывезла аўтарскія вершы, - дзеліцца Ангеліна Карабанава. - Вельмі выдатна, што ёсць такія фестывалі. Яны дапамагаюць нам, людзям з абмежаванымі магчымасцямі, раскрыцца і паказаць, што мы ўмеем тварыць і жыць, як здаровыя людзі. Тут вельмі цёплая і прыемная атмасфера».

Дзяўчына падзялілася, што ў яе няпростая хвароба. Але нягледзячы на гэта яна імкнецца пражываць гэтае жыццё ярка і цікава. «У мяне была працяглая стадыя прыняцця маёй інваліднасці і абмежаванняў, якія яна прынесла, гэта доўжылася гады два. Цяпер я бяру сілы ў сваім асяроддзі, якое мяне падтрымала і паказала, што ўсё роўна можна жыць далей».

Яшчэ адным удзельнікам фестывалю стаў Дзмітрый Шаўцоў з Чавус - ён перамяшчаецца на інваліднай калясцы. Мужчына займаецца разьбой па дрэве. Свайму рамяству ён навучыўся па роліках у інтэрнэце. Пачынаў ён з невялікіх дошчачак, а як стала атрымлівацца - перайшоў на вялікія аб'ёмы. На фестываль ён прыехаў першы раз.

«У нас мястэчка невялікае, асабліва заняцца няма чым, дык вось трэба нешта рабіць, таму я выразаю, - падзяліўся ён. - Добра, што такія фестывалі праводзяцца, яны аб'ядноўваюць інвалідаў, таму што яны сядзяць дома, ім рабіць асабліва няма чаго, а так яны маюць зносіны паміж сабой, дзеляцца вопытам, знаёмяцца, падтрымліваюць адзін аднаго».

Дзмітрый Шаўцоў падзяліўся, што не спыняецца на дасягнутым - навострывае майстэрства працы са скурай.

Цікавая выстава вырабаў, добрая атмасфера, падтрымка гледачоў - усе ўдзельнікі не толькі змаглі прадэманстраваць свае таленты, але і зарадзіцца станоўчымі эмоцыямі.

БЕЛТА