Якія пытанні і тэмы хвалююць будучых дэлегатаў ВНС з сельскай мясцовасці

Вёска чакае маладых спецыялістаў

Днямі на пазачарговай канферэнцыі грамадскае аб'яднанне «Беларускі саюз жанчын» першым са структур грамадзянскай супольнасці вылучыла дэлегатаў на VII Усебеларускі народны сход. Зацверджана 80 чалавек: 10 - ад кожнай вобласці, 20 - ад Мінска. Па словах старшыні БСЖ Вольгі Шпілеўскай, гэта жанчыны, якія любяць сваю краіну і свой народ. Неабыякавыя, са стрыжнем усярэдзіне. Карэспандэнт «СД» даведалася ў дэлегатаў, чаму ім важна прыняць удзел у працы сходу і які парадак дня маюць намер прасоўваць.

Ірына Цыганкова, аграном ЗАТ «Ніва» Шклоўскага раёна:

- Стаць дэлегатам Усебеларускага народнага сходу для мяне нечакана, хоць ганарова. Некалькі скліканняў запар была дэпутатам нашага Фашчэўскага сельскага Савета, удзельнічала ў працы па паляпшэнні якасці жыцця людзей.

Па характары я сапраўдная сяльчанка, ніколі не змагла б жыць у горадзе, мне патрэбен прастор. Ні на што не прамяняю наш аграгарадок Еўдакімавічы! Мы, як было заведзена заўсёды на сяле, трымаем скаціну, свіней, курэй. Абвыклі да сваіх прадуктаў.

А нарадзілася я ў Слаўгарадскім раёне ў вёсцы Ржаўка. Пачынала працаваць у калгасе «Советская Белоруссия» і ўжо 28 гадоў у сельскай гаспадарцы. З мужам выгадавалі дваіх дзяцей, сын у свой час працаваў на камбайне, цяпер - інжынер-механік. Муж Уладзімір Аляксеевіч - кіроўца ў нас у «Ніве».

Што цяпер хвалюе мяне як сельскага жыхара і работніка, які хварэе душой за сваю зямлю, - гэта забяспечанасць кадрамі ў вёсцы, асабліва маладымі, механізатарамі і спецыялістамі. Гэта галоўнае. Цяжка ўтрымаць маладых у сельскай гаспадарцы. Бачу, як пасля размеркавання, прапрацаваўшы два ці пяць гадоў, нягледзячы на, здавалася б, усе ўмовы для камфортнага жыцця, некаторыя імкнуцца ў горад. Да Магілёва ад нас усяго 20 кіламетраў. Дарэчы, у гаспадарцы нават пайшлі насустрач перспектыўным хлопцам: здымаем спецыялістам кватэры ў горадзе, арганізавана дастаўка, аплачваецца праезд. Сёння ў вёсцы ёсць усе ўмовы для жыцця, нават свабоднае жыллё. Было б для каго - будавалі б новае.

...Я люблю ўсе поры года: зімой можна перавесці дух пасля палявых работ, вясной чакаеш лета, потым - восені: хочацца ўбачыць плён сваёй працы дома і ў гаспадарцы. Мне падабаецца, калі ўсё расце, расквітае і дождж дапамагае раслінам. Галоўнае - каб былі рукі, якія працягнуць маю справу, стануць гадаваць і песціць ураджай.

СБ