Дзяўчат у радах Магілёўскага АМАПа няшмат. Як і сем’яў, дзе ў атрадзе служаць абое – жонка і муж. Сярод такіх – Вольга і Аляксандр Варанковы, якія выхоўваюць 5-гадовых двайнят Арцёма і Рому. Можна сказаць, жыццёвыя прыярытэты іх пары супалі цалкам.
Зблізіцца і лепш даведацца адзін аднаго дапамагло сумеснае пешае патруляванне, куды часта адпраўляюць вопытнага супрацоўніка з маладым. Таксама і старшы лейтэнант Аляксандр Варанкоў праводзіў для навабранцаў навучальныя заняткі.
– Станісты, разумны, рашучы – я адразу звярнула на яго ўвагу, – прызнаецца Вольга. – Нягледзячы на суровую знешнасць, ён прыгожа заляцаўся, быў чулым, клапатлівым – і маё сэрца растала. Тым больш у нас быў час ацаніць адзін аднаго ў розных сітуацыях, часам экстрэмальных. Неяк разам затрымлівалі парушальніка, які паводзіў сябе вельмі агрэсіўна, нягледзячы на тое, што я дзяўчына. У выніку муж выкарыстаў прыёмы барацьбы, а я ўжо зашпільвала кайданкі. Побач з такім мужчынам нічога не страшна!
Першы час Вользе, вядома, было няпроста, з цеплынёй успамінае Аляксандр тое, як дзяўчына прыйшла да іх у падраздзяленне:
– Трэба было ўцягнуцца ва ўнутраны распарадак, вывучыць усе званні і іерархію, хто каму падпарадкоўваецца, нават прывыкнуць да фізічнай нагрузкі. Хаця Оля вельмі спартыўная, ў школе займалася валейболам. Прафесійныя будні таксама вымотвалі, бо супрацоўнікі АМАПа не толькі праводзяць дагляд на спартыўных мерапрыемствах, канцэртах, фестывалях і масавых гуляннях. Мы суправаджаем дыпламатаў рознага ўзроўню і адказваем за іх бяспеку, патрулюем вуліцы і ўстановы, затрымліваем злачынцаў. За сем гадоў у міліцыі характар жонкі загартаваўся. Стойкасць, рашучасць, сіла волі, упартасць – усё гэта пра яе.
Стаць міліцыянерам Вольга марыла з дзяцінства, таму ў працы кіруецца прынцыпам «Выканай заданне любой цаной. Памірай, але ідзі да канца»:
– Адкуль узялася такая цікавасць да прафесіі, ужо і не ўспомню. Мабыць, спачатку прывабіў вонкавы бок, тая ж прыгожая форма, а ўжо з часам змагла ацаніць высакароднасць і справядлівасць гэтай прафесіі, усвядоміць важнасць таго, што праваахоўнікі дапамагаюць людзям.
Усе задачы, паводле ацэнкі кіраўніцтва, Варанковы выконваюць якасна. Граматна дзейнічаюць у любой крытычнай сітуацыі, чым заслужылі аўтарытэт у калектыве. Безадмоўна прыходзяць на дапамогу таварышам і на грамадзянцы.
Сямейна-прафесійны тандэм мае свае плюсы і мінусы. З аднаго боку, гэта поўнае ўзаемнае разуменне ўсіх тонкасцяў прафесіі. Калі не могуць правесці свята ў сям’і, да прыкладу, не трэба тлумачыць чаму. Супадаюць інтарэсы мужа і жонкі і ў звычайным жыцці. Разам яны адпраўляюцца на прабежку, наведваюць трэнажорную залу і басейн, арганізоўваюць вольны час дзяцей. З іншага боку, значная нагрузка на працы і розныя графікі не дазваляюць часта бачыцца. Часам дома Варанковы змяняюць адзін аднаго ў дзвярах.
Адной з праверак на трываласць стаў жнівень 2020 года. Фізічныя і маральныя сілы адбіралі не толькі вулічныя беспарадкі, але і супрацьстаянне плыням хлусні, якія паліліся на іх прафесію ў інтэрнэце ад дэструктыўна настроеных грамадзян.
– Негатыву хапіла, – не хавае старшы лейтэнант. – Прызнаюся, нават асобныя сябры і сваякі паддаліся разбуральным настроям. На шчасце, гэта адзінкавыя выпадкі.
Перажыць гэту сітуацыю дапамагло разуменне нашай праваты. Я ўпэўнены: калі б тады не праявілі вытрымку, усё магло скончыцца сумна. Мы абаранілі Радзіму. І калі спатрэбіцца, абаронім зноў! У нас згуртаваны калектыў, каманда аднадумцаў. Неверагоднае пачуццё пляча! З такімі таварышамі любая справа па сілах!
Пры выкарыстанні матэрыялаў актыўная гіперспасылка на mogilev-region.gov.by абавязковая
