RU BY EN 中文
Twitter Instagram

«Адзін аднаму падтрымка і апора». Конкурс студэнцкіх сем'яў «Шчаслівыя разам» стартаваў у Магілёве

Рэспубліканскі конкурс студэнцкіх сем'яў «Шчаслівыя разам» стартаваў у Магілёве на базе Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта харчовых і хімічных тэхналогій. Удзел у ім бяруць сем каманд з Брэста, Горак, Гродна, Мінска і Магілёва.

 

«Конкурс праходзіць шосты раз, і яго ідэя не губляе актуальнасці, - дзеліцца рэктар БДУТ Максім Кіркор. - Трэба разумець, што зараджэнне сямейных адносін і каштоўнасцяў адбываецца часцей за ўсё менавіта ў студэнцкім узросце, таму іх трэба правільна фармаваць і культываваць з улікам таго, што з Захаду ідуць чужыя нам тэндэнцыі і павевы. У нашай Канстытуцыі прапісана, што сям'я - гэта звяз мужчыны і жанчыны па нараджэнні. Беларусы прытрымліваюцца традыцыйных сямейных каштоўнасцей, гэта ў нас закладзена на генетычным узроўні. На конкурс прыязджаюць хлопцы з усёй краіны, і гэта таксама гаворыць аб папулярнасці мерапрыемства. Маладыя сем'і паказваюць сваю згуртаванасць, знаёмяцца адна з адной - і гэта выдатна».

Конкурсная праграма разлічана на тры дні. У першы хлопцы прайшлі спартыўны квэст і вырабілі ключніцы, у другі - пакажуць наколькі ўмела могуць распараджацца сямейным бюджэтам і планаваннем, прыгатуюць святочную вячэру на дваіх і крэатыўна сервіруюць стол, раскажуць гісторыю сваёй сям'і. Фінальны дзень муж і жонка правядуць на сцэне, дзе ім трэба будзе пераадолець некалькі выпрабаванняў, сярод якіх этапы «Ты памятаеш, як усё пачыналася?» і «Сям'я талентамі багатая». Выстаўляць балы ім будзе не толькі журы, але таксама балельшчыкі і гледачы падчас online галасавання. У конкурсе не будзе прайграўшых - прызы і падарункі атрымаюць усе ўдзельнікі.

Вера Мартынава і Яўген Вярбіцкі выступаюць за Гродзенскі ўніверсітэт імя Янкі Купалы. Яна - будучы пракурорскі работнік, ён - афіцэр міліцыі. «Жывем у Менску, я вучуся ў Гродне, муж працуе ў Заслаўі, а самі родам з Маладзечна - там і пазнаёміліся, - дзеліцца маладая жонка. - Нам было па 15 гадоў, калі Жэня перавёўся ў новую школу і патрапіў у наш 10 клас. Ён расказваў, як звярнуў на мяне ўвагу. Сядзеў на другой парце і глядзеў, як вучні заходзяць на ўрок. З усіх яму спадабалася менавіта я - кажа, што рухалася вельмі грацыёзна, таму спадабалася з першага погляду. Ды і ён мяне адразу зачапіў: па-першае, новенькі, а па-другое, высокі, прыгожы, ды яшчэ і спартовец. Ушу, плаванне, стральба - вельмі рознабаковы хлопец».

Маладая пара ў адносінах ужо сем гадоў, а ў шлюбе - год. Яўген зрабіў Веры прапанову, калі вучыўся на трэцім курсе, а на чацвёртай пара афіцыйна зарэгістравалася. «Я праваслаўная, Жэня - каталік, - удакладняе канкурсантка. - Таму мы трымалі дзве пасады і пажаніліся 23 красавіка 2023 года ў свята Чырвонай горкі, прычым распісваліся па ўзгадненні з райвыканкамам і былі адзінымі ў краіне, хто ўзаконіў адносіны ў гэтую дату».

«Калі муж вучыўся ў Менску, а я была ў Гродне, мы не згубіліся, хаця адносіны на адлегласці - гэта вельмі няпроста, - усміхаецца дзяўчына. - Сустракаліся ад звальняльнага да звальняльнага раз у некалькі месяцаў. На першым курсе ў Жэні быў поўны казарменны рэжым, амаль як войска. На другім крыху падкасіў ковід з яго самаізаляцыямі, з-за чаго не бачыліся каля паўгода. Тады размаўлялі па відэасувязі гадзінамі да позняй ночы. Далей ужо было прасцей».

Дзеці прызнаюцца, што галоўная мудрасць сямейных адносін - давяраць адзін аднаму. «Таксама мы зразумелі, што адлегласць і расстанне таксама карысныя: гэта не горкі вопыт, а важны этап праверкі адносін і выпрабаванні пачуццяў, - дзеляцца муж і жонка. - Хоць, калі сапраўды, усё роўна раўнуем адзін аднаго. Імкнёмся праводзіць час разам - няхай гэта будзе паходы па крамах або актыўны адпачынак. Напрыклад, захапляемся стральбой - аднойчы пайшлі ў цір усёй кампаніяй, і разам паказалі клас. Шмат падарожнічаем па Беларусі, вывучаем родныя маршруты - мы сапраўдныя патрыёты. Былі і на «Лініі Сталіна», і ў Белавежскай пушчы, і ў Нарачанскім парку… Цяпер здзейснілі мару і ўпершыню апынуліся ў Магілёве, улетку плануем паехаць на Браслаўскія азёры».

Муж і жонка ўпэўнены, што гаварыць аб традыцыйных сямейных каштоўнасцях сёння як ніколі важна і актуальна, тым больш у нашай краіне дзяржаўная палітыка ўсяляк падтрымлівае маладыя сем'і і ўмацоўвае іх статус. «Мы сваім прыкладам паказваем, што шлюб у студэнцкім узросце не перашкаджае вучобе і працы, не перашкаджае перспектывам кар'ернага росту і развіцця, наадварот - муж і жонка даюць адзін аднаму падтрымку і апору, - адзначаюць хлопцы. - Мы шчаслівыя ўдзельнічаць у такіх конкурсах і нават больш збліжаемся ў працэсе падрыхтоўкі і праходжання выпрабаванняў».

Яшчэ адна пара - Аляксандр і Аляксандра Зайчанка. Абодва - студэнты Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі ў Горках, будучыя аграномы. Муж родам з Рэчыцы Гомельскай вобласці, а яго спадарожніца - з Оршы, Віцебшчына.

«Пазнаёміліся, калі падавалі дакументы ў ВНУ, - успамінае Аляксандр. - Потым сутыкнуліся на іспыце - Саша слухала музыку, і я да яе падышоў. Аказалася, у нас агульны музычны густ. Абмяняліся нумарамі тэлефонаў і раз'ехаліся па сваіх гарадах, зноў сустрэліся праз два месяцы і сталі шчыльна размаўляць - шмат гулялі і размаўлялі. Прапанову зрабіў ужо праз паўгода ў дзень яе нараджэння - зразумеў, што без яе не змагу. У афіцыйным шлюбе ўжо амаль год, жывем у інтэрнаце. Важна, калі побач ёсць чалавек, які цябе падтрымлівае і любіць, заўсёды на тваім баку».

Удзельнікамі сталі і гаспадары - студэнцкая пара з БДУТ Данііл і Валерыя Жэшка. Два гады таму юнакі ажаніліся прама падчас конкурсу, а на іх вяселле прыйшоў нават рэктар універсітэта Максім Кіркор. Маладыя муж і жонка шчаслівыя разам і вырашылі годна прайсці ўсе конкурсныя іспыты. «Мы актыўныя ўдзельнікі студэнцкага руху, нават пазнаёміліся на моладзевым мерапрыемстве, - дзеляцца муж і жонка. - Завязаліся зносіны, якія потым перараслі ў сур'ёзныя адносіны. Шмат жартавалі і смяяліся, гэта нас таксама аб'яднала».

Данііл убачыў у будучай жонцы дабрыню, спагадлівасць, ветлівасць - усе тыя якасці, якія вельмі шанаваў у дзяўчынах, а Валерыя ўпэўнена, што яе муж асаблівы і не падобны на іншых хлопцаў - сціплым і адначасова таварыскім, з добрым пачуццём смецця. «З сямейнага жыцця мы зразумелі, што заўсёды трэба размаўляць адзін з адным, і нават калі ёсць праблема, яе трэба абмяркоўваць і прыходзіць у рашэнні да кампрамісу, - адзначае Валерыя. - Яшчэ адзін пункт - гэта сямейны бюджэт, які таксама важна планаваць і абмяркоўваць сумесна, бо матэрыяльны бок пытання часта становіцца ў сям'і каменем спатыкнення. Вядома, у студэнцкай сям'і ёсць свае асаблівасці: вучыцца, працаваць, вырашаць бытавыя моманты і да таго ж удзяляць час адзін аднаму - вельмі складана, але мы спраўляемся. І галоўнае тут - цярпенне, паразуменне і павага, у сямейных адносінах нельга секчы з пляча».

БЕЛТА

Пры выкарыстанні матэрыялаў актыўная гіперспасылка на mogilev-region.gov.by абавязковая