БДСГА адправіла атрады на пасяўную–усяго больш за семдзесят чалавек

Студэнты аруцьглыбока і баразны не псуюць

Заявак ад сельгасарганізацый было значна больш. Якія сённяшнія чаканні адзін ад аднаго працадаўцаў і без пяці хвілін маладых спецыялістаў у аграрнай сферы? І чаму прыезд студатрада ў адну з гаспадарак абмяркоўвала ўся вёска?

Праводзіны студатрадаў у Горках праходзілі ва ўрачыстай абстаноўцы, рэктар Віталь Веліканаў пажадаў студэнтам пацвердзіць сваёй працай высокі ўзровень адукацыі ў найстарэйшай аграрнай ВНУ краіны:

– Мы не змаглі задаволіць усе заяўкі. Нашы студэнты запатрабаваныя, яны паедуць дапамагаць на пасяўной у адзінаццаць сельгасарганізацый не толькі Магілёўскай вобласці. Адзін атрад адправіцца ў Мінскую, а на ўборку лёну моладзь ужо цяпер клічуць нашы віцебскія суседзі. Хтосьці ў будучыні будзе працаваць інжынерам, хтосьці кіраўніком гаспадаркі або старшынёй райвыканкама. Але добры кіраўнік павінен сам умець рабіць працу падначаленых: і на трактары працаваць, і рухавік сабраць.

Усе 74 студатрадаўцы навучаюцца на факультэце механізацыі сельскай гаспадаркі па скарочаным тэрміне. Гэта значыць, што хлопцы ўжо атрымалі адпаведную адукацыю ў каледжах, маюць правы кіроўцы, вытворчую практыку за плячыма. Многія вясковыя хлопцы дапамагалі бацькам-механізатарам або працавалі падчас канікулаў у роднай гаспадарцы. Дарэчы, два трактары, якіястаялі побач са святочнай пляцоўкай,былі зусім не дэкарацыяй да мерапрыемства: з апошнімі акордамі канцэрта яны адправіліся разам са студэнтамі ў сельгасарганізацыі Дрыбінскага раёна. Машыны выкарыстоўваюцца ў БДСГА ў навучальным працэсе, а на час палявых работ акадэмія аказвае падмацаванне не толькі працоўнымі рукамі, але і тэхнікай.

У ААТ «Фірма“Кадзіна”» Магілёўскага раёна прыезд студатрада абмяркоўвала ўся вёска. Не кожны дзень тут бачаць, каб калона з шасці аўто праехала па вясковай вуліцы і спынілася каля інтэрната. Кожны са студатрадаўцаў дабраўся на асабістай машыне. Такія рэаліі сённяшняга дня, і задачка для працадаўцы – зматываваць маладых спецыялістаў, якія па першую зарплату прыязджаюць на іншамарках.

Адзіны, хто пасяліўся не ў інтэрнаце, а ў суседняй вёсцы Раманавічы, – Дзяніс Галушкін. Там яго бацькоўскі дом. Хлопец кажа, што вопыт ваджэння трактара ў яго вялікі. У яго школе старшакласнікаў навучалі трактарнай справе, затым вучэбная практыка ў Магілёўскім дзяржаўным прафесійным агралесатэхнічным каледжы імя К. П. Арлоўскага.

– Працаваў два сезоны памочнікам камбайнера, – расказвае аб сваім прафесійным вопыце Дзяніс. – Хацелася б ужо і старшым камбайнерам, але пакуль катэгорыя правоў кіроўцы не дазваляе. Выхадных пакуль не прадбачыцца. Практыка працягнецца шэсць тыдняў. Вернемся–падрыхтоўка да іспытаў. А там і ўборачная. У будучыні бачу сябе інжынерам. Тэарэтычныя веды ёсць, больш за ўсё не хапае вопыту работы ў працоўным калектыве.

Камандзір студатрада Аляксандр Багатка родам з суседняга Чавускага раёна. Кажа, што не супраць прыехаць туды пасля ВНУ:

– Я ў сваёй гаспадарцы працаваў і на пасяўной, і на нарыхтоўцы кармоў. Так што ў мяне не толькі веды з падручнікаў. Калі будзе выбар, я б хацеў размеркавацца ў «Асінаўскі-Агра». Для маладога спецыяліста вырашальнымі аргументамі на карысць выбару месца працы з’яўляюцца заробак і адносіны.

Навабранцам у «Кадзіна» вылучылі пакоі ў адрамантаваным нядаўна інтэрнаце, абед у сталовай ім будзе абыходзіцца ў чвэрць кошту, як і ўсім астатнім работнікам. Не распакоўваючы сумкі, студатрадаўцы адправіліся на мехдвор за першымі каштоўнымі ўказаннямі.

Галоўны інжынер Сяргей Сыса сам не так даўно быў студэнтам БДСГА, год таму прыйшоў у «Кадзіна» маладым спецыялістам. Першае пытанне: «У каго ёсць практыка працы ў полі на трактары з сеялкамі і іншымі агрэгатамі?» Гэтыя пойдуць памочнікамі трактарыстаў. Астатнія пакуль слесарамі. Загадчык майстэрняў таксама практычна іх аднагодак, агульную мову знайсці будзе нескладана.

Дырэктар «Кадзіна» Аляксей Крывулькін час на раскачку навабранцам не даў. Настройваў адразу: перш за ўсё пасяўная, а на астатняе ўжо не павінна і сіл хапаць:

– Вы ўсе ў аднолькавых умовах: і нашы механізатары, і вы. У шэсць раніцы–планёрка на мехдвары. Далей так: усё, што заробіце, тое і ваша. У нас сярэдняя зарплата механізатараў – дзве тысячы рублёў. Як сябе праявіце, такі фронт работ і даверым. А работы хопіць усім. У нас адна з буйных гаспадарак у раёне – больш за шэсць тысяч раллі. Летась прыязджалі да нас пяцёра студэнтаў акадэміі – мы атрымалі рэкордны ўраджай збожжавых. А цяпер вас сямёра, але і ў нас планы на ўраджай выраслі.

СБ