Карэспандэнт рэвакцынавалася ў Кіраўскай ЦРБ і даведалася, як мясцовых жыхароў прышчэпка ратуе ад кавіду

Бустар лішнім не бывае

Бустар у прафілактыцы лішнім не бывае: чым больш антыцелаў, тым больш эфектыўныя яны ад новых штамаў. Але чамусці, як толькі спадае хваля, мы пачынаем спадзявацца на авось. Быццам і не было цяжкага часу, быццам не пакутавалі родныя і блізкія. Кавід не сышоў далёка і, хутчэй за ўсё, назаўжды застанецца ў чалавечай папуляцыі. Тады чаго чакаем? Пара атрымліваць бустарную дозу. Я гэта зрабіла ў Кіраўскай ЦРБ. У Кіраўску крыху больш за 8 тысяч жыхароў і прыкладна 18 з паловай тысяч у раёне. З іх прышчэплена 65 працэнтаў, а таксама каля паловы дзяцей, старэйшых за 12 гадоў. Па дзіцячай абароненасці раён – сярод лідараў у Магілёўскай вобласці.

Вакцына рэальна працуе

– Расказвалі і тлумачылі на бацькоўскіх сходах, чаму трэба прышчэпліваць дзяцей. Так, яны з хваробай у асноўным спраўляюцца лягчэй, чым дарослыя. Аднак цяжкія выпадкі таксама бываюць, да таго ж дзеці прыносяць вірус у дом – хварэе ўся сям’я, – расказвае галоўны ўрач Кіраўскай бальніцы Сяргей Бычанка.

– Быў слупняк, дыфтэрыя, чума, халера – выратаваліся дзякуючы прышчэпкам, – заўважае педыятр Валянціна Шавялёва, якая адказвае за імунізацыю школьнікаў і знаходзіць патрэбныя словы для пераканання бацькоў. – Вакцына рэальна працуе. Параўнайце: год таму ў гэты час раён, краіна, свет «гарэлі» ад пандэміі. Зараз у Кіраўску няма перапрафіляваных аддзяленняў, у стацыянары і паліклініцы ў поўным аб’ёме аказваюць планавую дапамогу. Яна і падчас вірусных хваль не спынялася, але людзі баяліся лішні раз звяртацца. Цяпер самы час папаўняць упушчанае ў плане скрынінгаў і дыспансерызацыі.

– У тым, што пандэмія адступіла, заслуга калектыўнага імунітэту, – упэўнены Сяргей Бычанка. – У нашай рэанімацыі за ўвесь час не было ніводнага прышчэпленага пацыента, ніхто з прышчэпленых не памёр. Дзяржава дала выдатны шанец не хварэць, чаму ім не скарыстацца? Усё бясплатна, даступна, вакцынуем нават дома, выязджаем у калектывы.

Кіраўскія ўрачы актыўна прапагандуюць вакцынацыю, тлумачаць проста і даступна. Але, мабыць, лепш за ўсё пераконваюць людзей прыклады блізкіх і знаёмых, якія былі антыпрышчэпачнікамі і цяжка перахварэлі. Да прыкладу, два месяцы правёў у рэанімацыі чыйсьці сусед, выйшаў аслаблены, схуднелы. Гледзячы на яго, абыякавых да прышчэпкі не застанецца, упэўнена намеснік галоўнага ўрача Жана Афонькіна:

– Леташняя лістападаўская хваля была бязлітаснай, стан пацыентаў пагаршаўся за лічаныя гадзіны. У нашым раёне ёсць дом ветэранаў, дзе кругласутачна жывуць пажылыя людзі. Некалькі чалавек з іх тады заразілася, але паколькі былі прышчэпленыя, пераадолелі хваробу без цяжкіх наступстваў. Хатнія ж бабулі, акружаныя клопатам сваякоў, але невакцынаваныя, на жаль, вылечыліся не ўсе.

Падстаўляю плячо

– Рэвакцынацыю, або, інакш кажучы, бустар, робім «Спадарожнікам Лайт». Праз год пасля прышчэпкі падыходзіць час для новай. У другі раз рэкамендуем абараняцца іншым прэпаратам. Дапусцім, калі быў «Спадарожнік» – інактываваным кітайскім. І наадварот, – раіць тэрапеўт Ніна Баўтовіч. Заадно вымярае мне тэмпературу, сатурацыю, ціск, цікавіцца самаадчуваннем, пытаецца пра алергічныя рэакцыі, перанесеным кавідзе, хранічных хваробах.

Даведалася некалькі нюансаў. Аказваецца, сатурацыю трэба вымяраць, трымаючы руку далонню ўніз і без шчыльнага манікюру. Пры працы танометра нельга крыжаваць ногі.

Такім чынам, што ў мяне? Частата дыхання – 16 рухаў у хвіліну, пульс – 80, ціск – 125/65 (але скрыжавала ногі), сатурацыя – 97. У космас пакуль наўрад ці, а для рэвакцынацыі супрацьпаказанняў няма.

Падстаўляю левае плячо, таму што (калі месца ўколу будзе пабольваць) левая рука менш актыўная. Медсястра Ала Костка робіць укол, рэкамендуючы паўгадзіны пабыць на вачах у медыкаў: ці мала што. Мне нічога не перашкаджае за гэты час пазнаёміцца з калектывам.

У Кіраўскай бальніцы ён дружны і ўпэўнены, разам вучацца, дзеляцца вопытам, паказваюць прыклад маладым супрацоўнікам, а мне – свежы канспект з кардыяграмамі. Такая прага ведаў вытлумачальная, бо ад іх залежаць чалавечыя жыцці. За мінулы год толькі выклікаў хуткай дапамогі чатыры з паловай тысячы. Нядаўна – ДТЗ, дзе трое цяжка пацярпелых. Яны выжылі і працягваюць лячыцца.

Дарэчы, аддзяленне хуткай дапамогі стала найлепшым сярод падраздзяленняў бальніцы. Чвэрць стагоддзя ратуе пацыентаў фельчар Таццяна Акушэвіч, яна ганаровы донар. Алена Шпілеўская ў брыгадзе каля 20 гадоў, але ніколі не забудзе другі месяц сваёй працы, калі прымала роды дома. Сувязі тады не было, вёска аддаленая, снежныя заносы, а нагода да выкліку – маткавы крывацёк. Так на свет з’явілася дзяўчынка...

– Абнаўляемся, умацоўваем свой тэхнапарк і вельмі ўдзячныя за дапамогу раённай уладзе. З яе падтрымкай летась справіў наваселле Скрыпліцкі ФАП, адрамантавалі Мышкавіцкі, у бальніцы замянілі ліфты. За кошт сродкаў з абласнога бюджэту купілі дзве машыны хуткай дапамогі. Нядаўна ў райцэнтры вырасла новая прыгажуня паліклініка, – праводзіць невялікую экскурсію па медгарадку галоўны ўрач.

Медыкі Кіраўска любяць сваіх пацыентаў. Таму ў Велікодным меню фарбаваныя яйкі і гарачыя булкі. Таму атрымліваюць новыя веды і клапоцяцца пра вакцынацыю, галоўнае ў якой – абарона жыцця і здароўя людзей.

СБ