Магілёўская моладзь дапамагла Свята-Мікольскаму манастыру ў зборы ўраджаю яблыкаў

Рабочая і навучэнская моладзь дапамагла ў зборы ўраджаю яблыкаў жаночаму Свята-Мікольскаму манастыру ў Магілёве. Працоўная акцыя стала часткай абласнога праекта #ЗаДело і аб’яднала каля 30 добраахвотнікаў.

«Сёння сабраліся нашы актывісты – валанцёры руху «Добрае сэрца», студэнты, якія адпрацавалі ў студэнцкіх атрадах, а таксама працоўная моладзь і штатныя супрацоўнікі БРСМ, – расказаў першы сакратар абкама маладзёжнай арганізацыі Аляксандр Саксонаў. – Сёння мы дапамагаем у зняцці яблыкаў, іх сартаванні і закладцы на захоўванне. Наша супрацоўніцтва з манастыром доўжыцца не адзін год: напрыклад, традыцыйна ўбіраем участкі з сельгаспрадукцыяй. Па фронце работ тут патрабавалася дапамога не больш за 30 чалавек, аднак жадаючых было значна больш. Наша моладзь заўсёды адгукаецца і бярэцца за любую працу – падмятаем, добраўпарадкоўваем, працуем на прысядзібных участках, чысцім снег».

На думку абласнога маладзёжнага лідара, у такіх працоўных акцыях абавязкова ёсць крыху патрыятызму, павагі да роднай зямлі і да людзей, якія жывуць на ёй. «Праца дысцыплінуе, гуртуе, робіць чалавека больш адказным, добрым і спагадлівым, – упэўнены ён. – Дзякуючы такім акцыям ўдзельнікі не толькі пашыраюць круг сваіх зносін, але і шырэй глядзяць на свет».

Па словах загадчыка аддзела абласнога камітэта БРСМ Алега Бойка, асабліва актуальная дапамога саюзнай моладзі ў перыяд правядзення сельскагаспадарчых работ. Так, водгук знаходзяць заяўкі як ад устаноў і арганізацый, так і ад звычайных людзей – пажылых, адзінокіх, маламабільных. «Дапамога ніколі не бывае лішняй, яна заўсёды патрэбная, – кажа ён. – У нашым абкаме яшчэ з часоў COVID-патруля дзейнічае гарачая лінія, на якую можа звярнуцца кожны жадаючы з просьбай аб дапамозе ў побыце, на прысядзібным участку. І нашы валанцёры ахвотна адклікаюцца для вырашэння той ці іншай праблемы. Дзяжураць валанцёры «Добрага сэрца» і на сельскагаспадарчых кірмашах: галоўным чынам, яны аказваюць дапамогу малазабяспечаным грамадзянам ў дастаўцы прадукцыі да дома».

Для студэнта БРУ Івана Івашкова заклік аб дапамозе ніколі не застанецца без адказу: хлопец ахвотна ўдзельнічае ў працоўных акцыях, стараецца дапамагаць усюды і ва ўсім. «Эфект бумеранга ў жыцці ніхто не адмяняў: дапаможам мы – дапамогуць і нам, – упэўнены Іван Івашкоў. – У БРСМ я яшчэ са школы, ва ўніверсітэце таксама актыўна падтрымліваю маладзёжную арганізацыю. Паколькі вучуся на будаўнічым факультэце, часта выконваю профільныя работы па сваёй спецыяльнасці. Напрыклад, працавалі падсобнымі рабочымі на БелАЭС у Астравецкім раёне, сёлета ездзілі ў Якуцію на Чаяндзінскае нафтагазакандэнсатнае радовішча, дзе выконвалі ў ліку іншых работы па добраўпарадкаванні. Гэты вопыт, безумоўна, спатрэбіцца ў жыцці».

Пасільную дапамогу з боку моладзі ў жаночым манастыры цэняць і прымаюць з удзячнасцю – калектыў тут невялікі, усяго 15 чалавек, а сельскагаспадарчых угоддзяў шмат. Так, трэба назапасіцца ўсімі відамі гародніны і садавіны – бульбай, капустай, цыбуляй, бураком, яблыкамі, таматамі, кабачкамі, агуркамі і нават абляпіхай. Гэта прадукцыя ідзе ў ежу не толькі зімой, але і ў перыяд шматлікіх пастоў. Напрыклад, з сабраных сёння пладоў зробяць сокі – яблычны і яблычна-гарбузовы. Таксама яблыкі запякаюць, сушаць, спрабуюць рабіць пасцілу – рэцэптаў шмат. Сабраным ураджаем кормяцца не толькі насельнікі манастыра, але і паломнікі, якія маюць патрэбу, паслушнікі, сёстры міласэрнасці. Толькі патрэба бульбы ад ураджаю да ўраджаю складае каля 5 т, цыбулі – 0,6 т, капусты – каля 2 т, морквы і буракоў – па 1 т. Усім харчаваннем манастыр цалкам забяспечвае сябе сам.

«Вядома, папрацаваўшы адзін раз, шмат чаму не навучышся, але пачатак будзе пакладзены, – упэўнена эканомка інакіня Наталля. – Калі разам робіш – адна справа, працуеш на агульную карысць, гэта аб’ядноўвае людзей. Напрыклад, у працоўных атрадах, традыцыі якіх склаліся яшчэ ў савецкі час, усе не толькі працуюць, але і размаўляюць, сябруюць. Дзіўна, але калі ўсе разам збіраліся, нават прадукцыйнасць павышалася. Праца аб’ядноўвае людзей у адну вялікую сям’ю, гэта адчувае кожны. Гэта і патрыятычнае выхаванне, і духоўны ўздым».

БЕЛТА