Пераможцам І Рэспубліканскага конкурсу харэаграфічнага мастацтва стаў ансамбль «Васілёк» з Бабруйска

Танцуюць усе!

12 гадзін танцаў і каля тысячы артыстаў з усёй Беларусі: у Мінску завяршыўся I Рэспубліканскі конкурс харэаграфічнага мастацтва

У кулуарах жартуюць: у «Славянскага базару» ў гэтым годзе з’явіўся сур’ёзны канкурэнт. І справа нават не ў тым, што I Рэспубліканскі конкурс харэаграфічнага мастацтва «Час танцаваць» узначаліў экс-дырэктар Віцебскага форума Аляксандр Сідарэнка. Як аказалася, і там і там у прыярытэце падыход не толькі якасны, але і колькасны. Амаль тысяча ўдзельнікаў з 15 населеных пунктаў краіны на адной сцэне – а гэта 12 (!) гадзін бесперапынных танцаў, якія чаргуюцца з майстар-класамі.

Пандэмія, якая закрэсліла практычна ўсе музычныя фестывалі, Аляксандра Сідарэнку і яго каманду не збянтэжыла. Наадварот, смяецца Аляксандр Пятровіч, надзвычай узбадзёрыла:

– Наша мэта – даць кожнаму ўдзельніку шанец праявіць сябе і выявіць найлепшых. Дзякуючы падтрымцы ААТ «Ашчадны банк “Беларусбанк”» з’явілася магчымасць уручыць Гран‑пры і салідны грашовы прыз, які склаў 200 базавых велічынь.

8 намінацый і адкрытае галасаванне – аб празрыстасці вынікаў конкурсу арганізатары паклапаціліся загадзя. Сярод экспертаў нямала вядомых імёнаў. Так, старшынёй журы стала Святлана Гуткоўская – загадчыца кафедры харэаграфіі ўніверсітэта культуры і мастацтваў. Судзейскага вопыту Святлане Вячаславаўне не займаць. Не так даўно, расказвае, вярнулася з Екацярынбурга, дзе гэтак жа «журыла» маладых артыстаў:

– Я заўсёды з вялікім задавальненнем пагаджаюся на такую працу. Пераследую адразу некалькі інтарэсаў. Па-першае, гэта магчымасць прыгледзецца да дзяцей старэйшых класаў, якія затым могуць стаць нашымі абітурыентамі. Па-другое, гэта шанец ацаніць новыя ідэі харэографаў і балетмайстраў. Сфера складаная, часта праблемная, таму, калі выпадае магчымасць пазнаёміцца з сапраўды таленавітымі работамі, я адчуваю велізарную эстэтычную асалоду. Па-трэцяе, любы конкурс – гэта заўсёды зносіны з калегамі. Мы гаворым на адной мове, абменьваемся думкамі, выпрацоўваем мастацкую палітыку. Ну і, па-чацвёртае, я проста вельмі люблю харэаграфію ва ўсіх яе праявах.

Энергетыка – галоўнае, што павінна закрануць гледачоў і суддзяў, упэўнена Святлана Гуткоўская. А вось рэжысёр-пастаноўшчык шоу «X-Factor Belarus» Раман Кавалёў у першую чаргу звяртае ўвагу на індывідуальны почырк балетмайстра або кіраўніка калектыву:

– Гэта тое, што затым ператвараецца ў якасна выкананы артыстамі танец. Мне цікава, калі харэаграфія не масавая і бачны высокі індывідуальны ўзровень пастаноўшчыка.

Арганізатар конкурсу «Час танцаваць» – Рэспубліканскі культурна-асветніцкі цэнтр кіравання справамі Прэзідэнта Беларусі.

За напрамак класічнага танца адказваў народны артыст Беларусі, вядучы майстар сцэны Вялікага тэатра Канстанцін Кузняцоў:

– Мне пашанцавала: за сваё прафесійнае жыццё я паспеў пабываць і ўдзельнікам розных конкурсаў, і педагогам, які рыхтуе артыстаў, і членам журы, і харэографам, які ставіць нумары для конкурсаў. Таму ведаю, якая гэта тытанічная праца – арганізаваць і правесці такі маштабны харэаграфічны марафон.

Гран‑пры конкурсу ва ўзорнага харэаграфічнага ансамбля «Васілёк» з Бабруйска. Нумар пад назвай «Пастушкі» – вясёлы розыгрыш, канцоўка якога, здаецца, стала нечаканасцю нават для членаў журы.

Кіраўнік калектыву Наталля Зіновенка шчыра прызнаецца: на перамогу асабліва не спадзявалася:

– Колькі моцных канкурэнтаў было: заслужаных, народных калектываў... Здавалася, ну куды нам, простаму ўзорнаму ансамблю з глыбінкі. Але члены журы нечакана нас заўважылі і адзначылі.

Сёння ў «Васільку» танцуе 200 дзяцей – гэта пяць узроставых груп. Грашовая дапамога калектыву вельмі дарэчы: пераможныя дзвесце базавых велічынь пойдуць на куплю імянных чахлоў для касцюмаў або рэпетыцыйнай формы.

Што тычыцца самога конкурсу, то «Час танцаваць» пакуль толькі пачынае сваю гісторыю. Правілы і крытэрыі адбору, магчыма, яшчэ будуць карэктавацца і мяняцца. Але галоўнае – гэты камфортны і прыемны для вачэй фестываль будзе жыць.

СБ