Як працуецца каля мора, чаму кліча чыгунка і чым прываблівае сучасную моладзь легендарная камсамольская будоўля 70-80-х БАМ - распавялі ўдзельнікі студэнцкіх атрадаў Магілёўшчыны

У працоўным семестры 2024 года студатрадаўскім рухам плануецца ахапіць 6,2 тыс. чалавек. Пра гэта распавёў другі сакратар Магілёўскага абласнога камітэта ГА «БРСМ» Алег Бойка. Па стане на 25 чэрвеня ў рэгіёне занята 1520 чалавек, працаўладкаваных у складзе 140 студэнцкіх атрадаў. З іх адпрацавалі 45 студэнцкіх атрадаў з колькасцю 570 чалавек, працягваюць працаваць 950 чалавек у складзе 95 студэнцкіх атрадаў (дзіцячыя аздараўленчыя лагеры Магілёўскай вобласці, сельскагаспадарчыя прадпрыемствы Магілёўскай вобласці, ААТ «Будтрэст Nº12», ААТ «Магілёўскі ДСК», ААТ «Бо » ААТ «ФанДАК», НДЦ «Зубраня», ТАА «Еўрагандаль», ААТ «Магілёўская фабрыка марожанага»). На базе дзіцячых аздараўленчых лагераў Магілёўскай вобласці працаўладкавана ў складзе 14 педагагічных атрадаў 168 чалавек.

Таксама ў 2024 годзе абласны штаб студэнцкіх атрадаў абкама БРСМ плануе накіраваць студэнцкія атрады на шэраг рэспубліканскіх працоўных праектаў. Напрыклад, 70 чалавек у складзе чатырох студатрадаў далучацца да маладзёжнага вытворчага працоўнага праекта «Атлант» на базе ААТ «Атлант». Яшчэ 35 хлопчыкаў і дзяўчынак у складзе двух студэнцкіх атрадаў будуць задзейнічаны ў рэспубліканскім міжпрофільным працоўным праекце «Трактарабудаўнік» на базе ААТ «МТ3», а тры студэнцкія атрады (60 чалавек) паўдзельнічаюць у рэспубліканскім вытворчым працоўным праекце «Аўтазаводзец» на базе ААТ «МАЗ». Адправяцца нашы хлопцы ў складзе двух студатрадаў (17 чалавек) і на рэспубліканскі медыцынскі працоўны праект «Медыкус» на базе ўстаноў аховы здароўя, яшчэ два атрады (50 чалавек) - на рэспубліканскі міжпрофільны працоўны праект «Дарога магчымасцей» на базе РУП «Беларуская чыгунка».

Акрамя таго, 25 чалавек у складзе трох студэнцкіх атрадаў накіраваліся на працу ў дзіцячыя аздараўленчыя лагеры Краснадарскага края Расійскай Федэрацыі. А таксама студэнцкі працоўны дэсант будзе кінуты на рэстаўрацыю Байкала-Амурскай магістралі, дарэчы, сёлета спаўняецца 50 гадоў з моманту аб'яўлення яе Усесаюзнай ударнай камсамольскай будоўляй у 1974 годзе».

Адправіцца працаваць на БАМ вырашыў студэнт 2 курса будаўнічага факультэта Беларуска-Расійскага ўніверсітэта Аляксандр Фірсаў. Больш за тое, маладога чалавека выбралі камандзірам будаўнічага атрада «Тытан» імя героя савецкага саюза М.Г. Уладзімірава.

«Да студатраднага руху далучыўся толькі зараз, на другім курсе. Слухаючы апавяданні рабят, наведаўшы тэматычныя мерапрыемствы - загарэўся гэтым рухам, - дзеліцца Аляксандр. - Для мяне ўдзел у рэканструкцыі БАМ - гэта нешта новае ў жыцці, упэўнены, што праца на такім гістарычным праекце пакіне цёплыя і прыемныя ўспаміны на ўсё жыццё. Акрамя таго, гэта прыемнае баўленне часу, новыя знаёмствы і зносіны, а таксама займальнае падарожжа. А падарожнічаць я вельмі люблю».

Каб уступіць у атрад, як расказаў Аляксандр, прыйшлося прайсці адбор: «Ацэньваліся як поспехі ў вучобе, так і асабістыя якасці. Перавагу ў першую чаргу аддавалі тым, хто гатовы вучыцца і імкнуцца да нечага новага. Камандзіра выбіралі галасаваннем. Таму што камандзір - гэта той чалавек, які нясе поўную адказнасць за кожнага байца. Ён з'яўляецца прыкладам і лідарам. І калі я вылучаў сваю кандыдатуру, то быў поўнасцю гатовы весці хлопцаў за сабой і дапамагаць ім. Наш атрад з 17 чалавек, студэнтаў БРУ, будзе працаваць два месяцы на ўсходнім палігоне БАМа манцёрамі шляхоў.

Бацькі першы час вельмі хваляваліся, бо гэта паездка на працяглы час за межы краіны, але пасля пажадалі поспехаў у працоўным праекце. Я ж спадзяюся добра правесці час з атрадам, пазнаёміцца з іншымі рабятамі, выканаць працу якасна і годна прадставіць сваю краіну».

А вось удзельнікі студэнцкага атрада «Дэльфін», у складзе якога дзевяць студэнтаў Магілёўскага дзяржаўнага ўніверсітэта ім. А.А Куляшова, за месяц ужо паспелі набрацца ўражанняў у Краснадарскім краі. Яшчэ два тыдні хлопцы будуць працаваць у дзіцячым лагеры «Марская хваля» ў Лермантава.

«Працуем па графіку 2\2, таму ёсць час і для адпачынку на моры, і для вывучэння мясцовых славутасцяў. Напрыклад, ездзім на вадаспады ў бліжэйшыя буйныя гарады Краснадар, Сочы. Усе рабяты раззнаёміліся, пасябравалі і вечарамі мы збіраемся на пляжы ўсім нашым беларускім калектывам каля 30 чалавек, у ліку якіх хлопцы з Гомеля і Гродна, - распавёў камандзір «Дэльфіна», трэцякурснік МДУ імя А.А. Куляшова Міхаіл Гардзіевіч. - Я прымаю ўдзел у студатрадным руху ўжо ў чацвёрты раз. Двойчы працаваў на заводзе «Атлант» у Мінску і вось ужо другі раз паехаў у Краснадарскі край. У нашым атрадзе шмат рабят, якія не першы раз удзельнічаюць у такіх праектах.

Асабіста я вырашыў пайсці ў студатрад з-за магчымасці з'ездзіць у горы, да мора, змяніць абстаноўку, пагутарыць з цікавымі людзьмі і зарабіць грошай на адпачынак падчас выхадных. Паколькі месца працы - курортнае сяло, грошы тут ёсць куды выдаткаваць.

Паколькі працаваў на розных аб'ектах, мог параўноўваць, куды адправіцца на гэты раз. Вядома, можна было зноў пайсці на завод і там заробак атрымаўся б вышэйшым. Але ўлетку больш хочацца на мора, таму зрабіў такі выбар».

Паехаць мог кожны жадаючы, як распавёў Міхась, аднак важна было вырашыць пытанне з датэрміновай здачай сесіі ў вельмі сціслыя тэрміны: «Мы запісаліся ў атрад разам з маёй дзяўчынай, як і іншыя хлопцы, здавалі кожны дзень па заліку/іспыту. Пры гэтым я яшчэ выконваў абавязкі камандзіра па арганізацыі паездкі. Гэта было не проста, але яно таго каштавала».

У свой першы самастойны рэйс у якасці правадніка пасажырскага цягніка ўжо адправілася другакурсніца БДСГА Дар'я Баско: «Звычайна летам мне сумна проста сядзець дома, таму, калі ў акадэміі нам прапанавалі папрацаваць на чыгунцы, я доўга не разважала».

Тым больш, як прызналася Дар'я, яшчэ ў школе ў яе было жаданне пайсці вучыцца на правадніка, але ў выніку ўсё ж зрабіла выбар на карысць прафесіі эканаміста. І зараз, можна сказаць, атрымала магчымасць здзейсніць сваю дзіцячую мару.

«У працы ёсць шмат нюансаў, але мне пашанцавала з настаўнікамі. Усё, з кім я працавала падчас практыкі на рэйсах у Адлер і Піцер, мяне шматлікаму навучылі. І вось я ўжо стаю на самастойных рэйсах. Цяпер еду ў Адлер і мне ўсё падабаецца».

Аднак проста так патрапіць на чыгунку студэнту не атрымаецца, як распавяла Дар'я: «Папярэдне на працягу 2,5 месяцаў мы праходзілі вучобу. Так, было складана сумяшчаць 3-4 свае пары ў ВНУ, потым яшчэ некалькі гадзін убіраць веды на курсах. Дадому прыходзіла без сіл, вельмі стамлялася, але гэта таго каштавала. Працаваць планую да канца жніўня. Мэтаў на заробленыя грошы шмат, але пакуль яшчэ не вызначылася, на што менавіта іх выдаткую.

У першы самастойны рэйс ісці было вельмі хвалююча, але пакуль я спраўляюся. Калі ў чымсьці адчуваю цяжкасці, звяртаюся па параду да вопытных праваднікоў з суседніх вагонаў. У нас добрая брыгада, якая заўсёды адклікаецца і прыходзіць на дапамогу. Мне ўсё вельмі падабаецца і я ні кроплі не шкадую, што пайшла сюды працаваць».

Юлія Таранава, фота Галіны Гаўрыловіч і ўдзельнікаў студэнцкіх атрадаў.