У Магілёве мастакі стрыт-арт праекта ўпрыгожылі мураламі дома

Аўтавышка, страховачны трос, банкі з фарбай, малярныя валікі, а замест палатна - фасад хрушчоўкі. Мастак з Мінска Яўген Сасюра пад псеўданімам Mutus удзельнічае ў стрыт-арт праекце «Дама» ў Магілёве ўжо некалькі гадоў. Гараджанам пакахаліся яго муралы, на якіх намаляваны дзяўчыны з птушкамі. Дарэчы, яго «Лічбавы святло» ў Мінску, па версіі адной з міжнародных платформ стрыт-арта, прызнаны лепшым у свеце муралам.

Заспелі мастака за працай на старце і цікавімся, калі карціна будзе гатова. На сваё здзіўленне, чуем адказ: «Да вечара». Так і ёсць: за лічаныя гадзіны на сцяне пяціпавярхоўкі з'явіўся лес з нечаканым для такога пейзажа зверам - кацянём.

- На гэты раз вырашыў паэксперыментаваць з тэхнікай, рознымі мазкамі, - пакуль маем зносіны з Яўгенам, парачка студэнтаў здымае працу жывапісца на тэлефон. – Першы свой мурал намаляваў 13 гадоў таму ў родным Пінску. На дадзены момант па розных гарадах краіны іх ужо дзясяткі.

У двары дамоў па праспекце Міра ў арт-аб'ект ператварыўся цеплапункт. Жыхары пяціпавярховак, якія стаяць насупраць адзін аднаго, бачаць яго па-рознаму, бо дзве маладыя мастачкі размалёўвалі кожная сваю сцяну. Мішэль Тынкаў адлюстравала твары людзей: адно падміргвае, у зрэнках другога сэрцайкі.

- Мне падабаецца разглядаць асобы, яны ўсё прыгожыя, - Мішэль прызнаецца, што на адным з партрэтаў яе хлопец, а ў кожным патроху яе самой. - Падчас працы падбегла дзіця і сказаў: «Падобна на кінатэатр». Я так і назвала гэты мурал. Увесь свет - кінатэатр! Я ўдзельнічала ў арт-праекце два гады таму, сцяну дома ператварыла ў макавае поле. Негатыўных водгукаў ад жыхароў не чула ні разу. Наадварот, усе кажуць: «Дзякуй, гэта выратаванне ад шэрасці, асабліва зімой!»

Побач канцэптуальная праца магілёўскай мастачкі з творчым псеўданімам Кабан Баклажан. Зваць дзяўчыну Крысціна Башарымава. На ярка-чырвоным фоне ў кветачкі намалявана жанчына, якая трымае ў руках… карову. Аказваецца, гэтае прысвячэнне малой радзіме.

- Праект называецца «Дом», я задумалася, а што гэта значыць для мяне, - Крысціна расшыфроўвае кожны сімвал на насценнай карціне. – Бачыце бярозку, яна з маёй роднай вёскі Ісакава Буда Чавускага раёна. Гэтаму дрэву ў нашай хаце чвэрць стагоддзя, я з ім заўсёды размаўляла. На такі партрэт мяне натхнілі старыя фота нашых бабуль і дзядуляў, якія фатаграфаваліся на фоне дывана, які сімвалізуе дастатак, ды яшчэ з дарагой рэччу ў руках. А ў мяне даярка, якая трымае ў руках самае дарагое - карову. Твар не прамаляваны, каб кожны мог уявіць сябе на яе месцы і задумацца: «А што для мяне самае важнае?»

Крысціна з усмешкай успамінае, як жыхары суседніх дамоў частавалі шакаладкай, пітной вадой і нават дапамагалі размалёўваць карціну:

– Дзякуючы стрыт-арт праекту «Дома» гараджане даведаюцца пра маладых мастакоў, гэта выдатная рэклама.

А вось мастачкі Ганна Кротава, Таццяна Цішкова-Аўчыннікава і Вераніка Чорная з прадстаўленых на выбар гарадскіх сцен выбралі дзіцячы адрас. Ганна тлумачыць:

- Мы ўжо ўдзельнічалі ў дабрачынных праектах, размалёўваючы сцены ў дзіцячай бальніцы і ў школе-інтэрнаце ў Бялынічах. На гэты раз працуем ля ўвахода ў цэнтр карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі. Наша творчая каманда праводзіць для дзяцей з інтэрната майстар-класы, і да нас далучаюцца ахвочыя дапамагчы.

– Гэта як кругі на вадзе – дабро і прыгажосць, – падхоплівае думка сяброўкі Таццяна. - Дзеці з гэтага цэнтра пакуль на канікулах, іх рэакцыі мы не бачылі. А вось хлопца з гэтага двара падбягала і хваліла: «Як выдатна!» Наш матылёк у трапічных колерах стаў фотазонай. Гэтым летам гарадскія вуліцы ўпрыгожылі новыя кветкавыя клумбы, нам бы хацелася, каб і самі гараджане станавіліся больш датычнымі да стварэння прыгажосці. Вось бы і жыхары дома ўпрыгожылі свае балконы кветкамі!

СБ