Жыллёвыя пытанні і пенсійныя выплаты: Ісачанка правёў прыём грамадзян у Чавусах

Жыллёвыя і камунальныя пытанні, пенсійныя выплаты і ўрон асабістай падсобнай гаспадаркі ўвайшлі ў лік асноўных зваротаў, з якімі жыхары вобласці прыйшлі сёння на асабісты прыём да старшыні Магілёўскага аблвыканкама Анатоля Ісачанкі.

Жыхар Чавусаў звярнуўся да губернатара па вырашэнне канфліктнай сітуацыі з суседзямі. Мужчына выказаў нязгоду з рэканструкцыяй імі жылога дома, якая была з ім не ўзгодненая, як належыць па ўсіх правілах. Маладая сям’я павялічыла дах, мае намер зрабіць кацельню і хоча правесці газ у непасрэднай блізкасці ад мяжы ўчастка заяўніка. Мясцовы жыхар спачатку не звяртаў увагі на новых жыхароў: сям’я маладая, хай пашыраюцца. Аднак, калі сітуацыя стала выходзіць за рамкі заканадаўства, маўчаць не стаў.

«У сваім доме нарадзіўся і пражываю ўсё сваё жыццё – амаль 60 гадоў, – уводзіць у курс справы заяўнік. – Два гады таму на сумежным са мной участку з’явіліся новыя суседзі – і адразу пачалі рамонт. Яны запэўнілі, што праектна-каштарысная дакументацыя зацверджана ў райвыканкаме і ўсё законна. Аднак прыбудова атрымалася за метр ад майго ўчастка, дах выступае на 20 см, адліў не дароблены, і цяпер вада цячэ да мяне ў двор. Акрамя таго, людзі хочуць зрабіць акно з відам да мяне ў двор, а паміж нашымі дамамі ўсяго 4 метры. На прыбудову павінны былі ўзяць маю пісьмовую згоду, аднак такую я не даваў. Да гэтага не абураўся, але, калі сталі падымаць пытанні акна і правядзення газу, не вытрымаў і стаў абараняць свае правы. Цяпер суседзі падалі ў суд і даказваюць сваю правату».

Крыўду ў заяўніка выклікала не столькі сітуацыя з суседзямі, а адсутнасць рэакцыі з боку мясцовай выканаўчай улады. Мужчына сцвярджае, што за 3 месяцы пасля свайго звароту належнага адказу так і не атрымаў. «Набалела і накіпела», – рэзюмаваў ён. Анатоль Ісачанка сказаў, што з пытаннем трэба разабрацца дэталёва: сабраць камісію і выехаць на месца. Бо, сапраўды, канфліктную сітуацыю стварылі не суседзі, а выканаўцы, якія, насуперак устаноўленым нормамі і без належнага ўзгаднення, далі дазвол на рэканструкцыю. «Рашэнне трэба прымаць у адпаведнасці з дзеючым заканадаўствам», – вынес вердыкт ён.

Чарговае пытанне ўзнікла ў пажылога мужчыны, які выказаў нязгоду з правільнасцю і памерам налічанай яму пенсіі. 86-гадовы мясцовы жыхар хоча, каб яму даналічылі нібыта нявыплачаныя сродкі. Пенсіянер піша ў розныя інстанцыі і дамагаецца вырашэння пытання на сваю карысць ужо больш за 10 гадоў. У праблеме разбіраліся адпаведныя службы і спрабавалі данесці, што, калі пералічваць пенсію за названы ім перыяд, сума не павялічыцца, а наадварот, упадзе. І гэта нягледзячы на тое, што ў яго ёсць надбаўкі па ўзросце, выплаты на догляд – выходзіць больш Br760. Аднак мужчына лічыць, што гэта не так. Губернатар адзначыў, што сацыяльная палітыка ў дзяржаве прыярытэтная, і на сёння робіцца ўсё, каб падтрымаць чалавека.

Шэраг зваротаў датычыўся жыллёва-камунальных пытанняў – праблем з гарачым водазабеспячэннем з-за самавольнага пераабсталявання сістэмы і ўрэзак, неналежнага санітарна-тэхнічнага стану жылля. Усе пытанні ўзяты на кантроль і будуць вырашаны з выездам на месца.

Больш працяглага разбору запатрабуе зварот уладальніка асабістай падсобнай гаспадаркі з Чавускага раёна. Мужчына сцвярджае, што пасля хімічнай апрацоўкі палёў найбліжэйшым сельскагаспадарчым прадпрыемствам у яго загінулі ўсе лётныя пчолы – 20 сем’яў. Пчаляр звяртаўся як у міліцыю, так і ў раённую ветстанцыю, аднак належнай рэакцыі так і не атрымаў. «Міліцыя правяла праверку, прыехала ветстанцыя, – тлумачыць ён. – Мор пчол устаноўлены, але ні мёд, ні пергу, ні глебу для экспертызы не ўзялі. Даказаць зараз немагчыма, па якой прычыне страціў свой заробак і лётную пчалу, а тыя пчолы, што засталіся, зіму не перазімуюць з-за адсутнасці харчавання. Кошт загінулых сем’яў складае больш за Br3,3 тыс.».

З боку губернатара па гэтым пытанні ўстаноўка мясцовым уладам была выразная і прамалінейная – разабрацца ў самыя кароткія тэрміны. «Калі чалавек звяртаецца, ідзе на прыём – значыць, у яго накіпела, – падкрэсліў губернатар. – Правы ён ці не – усё роўна, гэта наш чалавек. Са свайго боку мы абавязаны разабрацца ў яго сітуацыі. Трэба вырашаць пытанні і ісці людзям насустрач».

БЕЛТА