Адказ: пунктам 1 часткі першай артыкула 171 Працоўнага кодэкса Рэспублікі Беларусь (далей – ПК) прадугледжана, што працоўны адпачынак можа быць перанесены або прадоўжаны пры часовай непрацаздольнасці работніка.
Калі часовая працаздольнасць надыходзіць падчас працоўнага адпачынку, ён падаўжаецца на адпаведную колькасць каляндарных дзён працоўнага адпачынку. Па жаданні работніка нявыкарыстаная частка адпачынку пераносіцца на іншы ўзгоднены з наймальнікам тэрмін бягучага года (частка 2 артыкула 171 ПК).
Калі часовая працаздольнасць наступіла да пачатку працоўнага адпачынку, адпачынак па жаданні работніка пераносіцца на іншы час бягучага працоўнага года, які вызначаецца па дамоўленасці паміж работнікам і наймальнікам (частка 3 артыкула 171 ПК).
Пры гэтым працяг ці перанос водпуску на іншы час не робіцца аўтаматычна. Работнік абавязаны паведаміць наймальніку аб прычынах, якія перашкаджаюць выкарыстанню працоўнага адпачынку ў запланаваны тэрмін, і часе падаўжэння адпачынку.
Па агульным правіле работнік павінен паведаміць наймальніку аб немагчымасці выкарыстоўваць праз хваробу свой працоўны адпачынак у запланаваны тэрмін і пра час падаўжэння адпачынку (частка чацвёртая артыкула 171 ПК). Пры гэтым форма такога паведамлення (пісьмовая або вусная) заканадаўствам не вызначана, але, каб пазбегнуць спрэчных сітуацый, супрацоўніку варта выкласці сваё жаданне аб пераносе (падаўжэнні) і часе пераносу адпачынку ў пісьмовай форме.
У лік каляндарных дзён адпачынку не ўключаюцца дзяржаўныя святы і святочныя дні, якія прыпадаюць на яго перыяд (частка другая артыкула 151 ПК). Такім чынам, працоўны адпачынак не падаўжаецца(не пераносіцца) на дні часовай непрацаздольнасці, якія супалі з такімі днямі.
