ААТ «Абідавічы»: «Добры гаспадар думае аб развіцці»

Галоўны пункт бізнес-плана сельгаспрадпрыемства - людзі, іх дабрабыт, пра гэта кажа дырэктар ААТ «Абідавічы» у Быхаўскім раёне Аляксандр Атрошанка. Зарплата да ўзроўню 2022-га вырасла ў паўтара раза, але неабходна нарошчваць аб'ёмы вытворчасці:

- Зрабілі стаўку на кукурузу, пасеялі 1780 гектараў. Апошнія гады травы падводзяць ураджайнасцю з-за засухі. А кукурузы на сілас ужо ўбралі леташнія 13 тысяч тон і, думаю, яшчэ столькі ж дададзім. Калі яе збожжа ў тым сезоне выйшла ўсяго 200 тон, у гэтым - больш за тысячу. Але травой трэба займацца сур'ёзна, бо без збалансаванага рацыёну не можа ісці і размовы аб высокіх паказчыках у жывёлагадоўлі.

Стаўка на кукурузу і высокаўраджайныя травы

У «Абідавічах» плануюць пасеяць канюшыну з цімафееўкай разам з люцэрнай: бялкова-зёлкавая сумесь вырашыць праблему пажыўнасці кармоў.

- Мы і сябе забяспечым, і зарабляць зможам, - дзеліцца планамі Аляксандр Атрошанка. - Сёння тона канюшыны каштуе ўжо пад 5 тысяч рублёў. Гэта ж добры бізнэс - развіваць насеннікі траў.

Спецыфіка «Абідавічаў» - маштаб: дыяметр сельгасугоддзяў - 35 кіламетраў, усяго 15 тысяч гектараў. Відавочна, менавіта тэхніка дазваляе ўкласціся ў агратэхнічныя тэрміны. Добры гаспадар павінен берагчы тое, што мае, і зарабляць на развіццё, лічыць кіраўнік «Абідавічаў»:

- У нас восем энерганасычаных трактароў, тры з іх новыя, нагрузка на машыну высокая. Дапамога бюджэту па паліве, угнаеннях, запчастках — добрая дапамога. Так адрамантавалі два рухавікі для энерганасычаных трактароў. Чакаем новы збожжаўборачны камбайн. За свае сродкі набылі дзве 6-метровыя сеялкі. Нашы людзі хочуць добра зарабляць, працаваць яны ўмеюць, а зямля заўсёды аддзячыць.

Важкае слова механізатара

І адзін у полі воін. Механізатару Дзмітрыю Лялькову даручылі адказны фронт работ - сяўбу азімай пшаніцы. Новы трактар МТЗ-1523 прыйшоў у маі, тэхніка не падводзіць. Стаж у Дзмітрыя Міхайлавіча - амаль чвэрць стагоддзя, таму дасведчаны механізатар разоры не псуе:

- Тут трэба з розумам, не абы хутчэй. Гэта ж будучы ўраджай. Мая задача правільна ўсталяваць тэхналагічныя налады і рэгуляванні, каб глыбіня заладкі насення была ідэальнай. Жонка таксама ў нашай гаспадарцы, дыспетчар. Шкада, моладзі мала: вельмі жадаем, каб зямля, у якую мы ўклалі гэтулькі сіл, квітнела.

Механізатар Міхаіл Крукаў на адвозцы саломы. На камбайне намалаціў звыш тысячы тон, паедзе на раённыя «Дажынкі»:

- Машыне маёй тры гады, а вось трактару - 30. Вось бы, вядома, больш актыўна абнаўляўся парк тэхнікі. Сёлета прыйшоў трактар, дзве 6-метровыя сеялкі, чакаем збожжаўборачны камбайн. У нас вялізная гаспадарка, якая аб'яднала сем сельгаспрадпрыемстваў. На гэты раз з-за засухі збожжавыя слабейшыя, затое ўрадзілася кукуруза, таму спраў хапае.

На суседнім полі на бульбаўборачным камбайне Міхаіл Селіванаў:

- Як падрыхтуеш тэхніку, так і паедзеш. Я тут яшчэ да войска працаваў, хвалююся за ўраджай як за асабістае. Да гэтага і кукурузу сеяў, і салому прасаваў.

На раённыя «Дажынкі» адправяцца і кіроўцы-тысячнікі, якія адвозілі збожжа: Віктар Філіпчанка і Сяргей Няброеў. Віктар Леанідавіч калісьці быў дальнабойшчыкам. На жніве, кажа, асаблівыя патрабаванні:

- Галоўнае - не губляць збожжа, таму трэба адказна падрыхтаваць машыну, запеніць усе шчыліны. Зяць у нас у гаспадарцы трактарыст. Цяпер трэба сабрацца і справіцца і з сяўбой, і з уборкай кукурузы. Кармы- гэта малако, а малако - гэта нашы заробкі.

Моладзі заўсёды рады

Кадры ў «Абідовічах» на вагу золата, чакаюць і спецыялістаў, і жывёлаводаў з механізатарамі. Жыллё гарантавана.

Маладому спецыялісту Лізавеце Свірыдзенка інтэрнат не спатрэбіўся: у яе ў аграгарадку бабуля. Вяскоўцы ведаюць, у якім доме пасяліўся малады ветэрынар: насупраць на асфальце намаляваны конь - сама дзяўчына і пастаралася. Тлумачыць - мара:

- Паступала на ветфельчара, таму што заўсёды хацела займацца канямі або дэльфінамі. У мяне, дарэчы, першы юнацкі разрад па конным трохбор'і. Запаветнае жаданне - купіць племянное жарабя, збіраю грошы. Зарплаты суцэль хапае, выплачваюць надбаўкі, як маладому адмыслоўцу. А яшчэ даюць пакатацца конна на Малым яго гаспадары. Жывёлы мяне натхняюць.

У шэсць раніцы маладога ветурача адвозяць на МТК «Сялец». Зона адказнасці - 630 кароў і 800 цялят. Работнікі комплексу аб Лізавеце Ігараўне адклікаюцца як аб абавязковым спецыялісте з умелымі рукамі і добрым сэрцам. І з цяжкімі гатэлямі спраўляецца, і ўсё звера ў акрузе лечыць: ад цялят да кацянят.

- У гэтым комплексе малако вышэйшага гатунку, трэба імкнуцца да экстра, - распавядае Лізавета Свірыдзенка аб сваіх прафесійных задачах. - І таму вельмі важныя прафілактыка, агляды і лячэнне кароў. У нас на фермах у Абідавічах, Чырвонай Слабадзе і Сяльцы рэканструявалі цялятнікі: ручной працы менш, тэхналогію ўтрымання і кармлення прасцей выконваць. У гаспадарцы два МТК і тры фермы. Галоўны ветурач заўсёды падкажа, а я працягваю навучанне завочна.

Лізавета спявае ў ансамблі ў сельскім Доме культуры, раней у ім спявала бабуля:

- Лічу, каб маладыя кадры замацоўваліся ў вёсцы, мала проста крамы, ФАПа і іншых сацаб'ектаў. Трэба думаць пра іх вольны час.

СБ