Больш за 150 прызыўнікоў у Магілёўскай вобласці ўрачыста адправілі на тэрміновую ваенную службу

У Магілёўскай вобласці больш за 150 прызыўнікоў з усяго рэгіёну ўрачыста адправілі на тэрміновую ваенную службу. Мерапрыемства традыцыйна прайшло ў мемарыяльным комплексе «Буйніцкае поле».

«З сённяшняга дня прызыўнікі набылі афіцыйны статус салдата - абаронцы Радзімы, які аб'ядноўвае ў сабе лепшыя чалавечыя якасці і каштоўнасці: гонар, доблесць і воінскі абавязак, - адзначыў ваенны камісар Магілёўскай вобласці Віталь Ядзевіч. - Мір і стабільнасць у нашай краіне - найвялікшае дасягненне беларускага народа, таму нам ёсць што абараняць. Узброеныя Сілы робяць усё, каб на нашу зямлю ніколі не прыйшла вайна, а мірная праца была надзейна гарантаваная. Нашы дзяды, бацькі і браты збераглі родную зямлю, а цяпер гэты ганаровы абавязак давяраецца новаму пакаленню»..

Віталь Ядзевіч падкрэсліў, што сёння ў жыцці кожнага прызыўніка надыходзіць сур'ёзны этап - выпрабаванне на трываласць і цвёрдасць характару, а таксама магчымасць праявіць мужнасць, сілу духу і любоў да Айчыны. «Воінская служба складаная і адказная, патрабуе ведаў, дысцыпліны і здароўя, - растлумачыў ён. - Мы ўпэўнены, што ўраджэнцы Магілёўскай вобласці, якія ўліліся ў гэты заклік у рады Узброеных Сіл краіны, будуць верай і праўдай служыць Айчыне, стануць гарантамі міру і стабільнасці дзяржавы. Толькі мы самі зможам зрабіць нашу радзіму моцнай і квітнеючай, абараніць яе і вызначыць далейшы шлях развіцця».

Сёння ў радах прызыўнікоў - 19-гадовы Максім Дзем'янкоў з Магілёва. Хлопец скончыў Магілёўскі політэхнічны каледж і паспеў ужо папрацаваць зваршчыкам на Магілёўскім вагонабудаўнічым заводзе. Наперадзе ў яго - служба ў ПДВ. «Вельмі рады, што патрапіў у элітныя войскі - для мяне гэта значна і ганарова, - сказаў ён. - Маральна і фізічна гатовы, звязаных са службай хвалявання і страху няма. Для мяне войска ў першую чаргу дысцыпліна і вызначаная школа сталення. Тым больш гэта калектыў, дзе трэба знаходзіць агульную мову, падтрымліваць адна адну. Хочацца хуткай і лёгкай службы і найхутчэйшага вяртання на грамадзянку - да любячых мамы і жонкі».

Проводить супруга в армию приехала Дарья Петрачкова. Она признается, что на момент свадьбы, которая случилась три месяца назад, пара уже знала, что Максим уходит в армию. «Мы не стали переносить дату бракосочетания - решили, что легко преодолеем испытание в полтора года разлуки, - добавила девушка. - Считаю, что такой шаг только укрепит наши отношения. Я всегда знала, что хочу себе в мужья ответственного человека, который служил в армии и не пытался всячески избежать призыва. Наши взгляды с мужем в этом вопросе совпадают. Мой дед тоже служил в ВДВ и очень обрадовался сообщению, что Максим пойдет по его стопам. Я сама через год планирую поступать в Могилевский институт МВД - в будущем вижу себя только в погонах, хотя сейчас оканчиваю университет по специальности «программист». Считаю, что служба в армии - это проявление любови к родине, которая должна быть заложена у каждого гражданина Республики Беларусь. Я очень люблю свою страну и хочу здесь жить, работать и растить детей».

Мама солдата Ирина Бабер призналась, что провожать единственного сына в семье в армию очень сложно, хотя сама все время настраивала его на воинскую службу. «Знаю, что он будет служить достойно: воспитывала его ответственным и самостоятельным, - отметила женщина. - Он все умеет делать по дому, с 14 лет уже работал. Но ведь каждая мать беспокоится за своего ребенка, в каком бы возрасте он ни был. Армия действительно делает из парней мужчин, которые сильны духом, верны своим словам и обещаниям, способны защитить семью и родную землю».

Магіляўчанін Мацвей Банкоўскі таксама будзе служыць у Віцебску. Ён скончыў Беларуска-Расійскі ўніверсітэт і ўжо больш за два месяцы працаваў інжынерам-праграмістам у ААТ «Магатэкс». «Планаваў ісці ў ПДВ, тым больш вышыні не баюся, - усміхаецца прызыўнік. - Маральна я ўжо сфарміраваны - не думаю, што служба моцна памяняе мяне ўнутрана. Разам з тым хацелася б падцягнуць фізічную форму, прывіць дысцыпліну і адмовіцца ад шкодных звычак. Думаю, армія мне ў гэтым дапаможа. Сёння мяне праводзяць дзяўчына і лепшы сябар. Пасля службы планую вярнуцца на цяперашняе месца працы і працягнуць звыклае жыццё».

У гэты дзень сына і ўнука Данілу праводзяць бацька Мікалай і дзед Уладзімір Афанасенка. «Для нас гэта па-сапраўднаму кранальны момант сямейнай пераемнасці, - падзяліўся Уладзімір Фёдаравіч. - Я служыў ва Уладзівастоку мараком-падводнікам, сын - спачатку ў Печах, потым у 6-й асобнай гвардзейскай механізаванай брыгадзе ў Гродне. Цяпер настала чарга ўнука - будзе служыць у ПДВ. Гэта важна: хлопцы павінны ісці ў войска - няхай памужнеюць, пасталеюць і стануць больш самастойнымі, навучацца адказваць за свае словы і ўчынкі, жыць у калектыве. Тым больш, цяперашняму пакаленню не хапае пэўнай дысцыпліны. Акрамя таго, мы павінны заўсёды быць гатовы абараніць сваю зямлю, бо абстаноўка ў свеце нестабільная».

Адпраўка да месцаў тэрміновай вайсковай службы пачалася па ўсёй краіне з 22 кастрычніка. Маладыя людзі меншаюць у злучэнні і вайсковыя часці Узброеных Сіл, унутраных войскаў МУС, органаў пагранічнай службы і дзяржаўнай бяспекі. У Магілёўскай вобласці пад восеньскі прызыў трапілі больш за 1 тыс. чалавек ва ўзросце ад 18 да 27 гадоў. Па ўсёй краіне на ўкамплектаванне Узброеных Сіл, іншых войскаў і воінскіх фарміраванняў у кастрычніку - лістападзе плануецца накіраваць амаль 10 тыс. чалавек.

БЕЛТА