Дэлегацыя з Польшчы прыехала ўшанаваць памяць польскіх і беларускіх салдат, якія загінулі ў бітве пад Леніна

У свой час франтавыя дакументы айца Лех Яўсейчык прэзентаваў Аляксандру Лукашэнку, а затым яны былі перададзены ў музей савецка-польскай баявой садружнасці. Цяпер у экспазіцыі ёсць цэлы пакой, прысвечаны лейтэнанту Мікалаю Яўсейчыку. І гэта стала добрай нагодай для сына штогод прыязджаць у Беларусь, каб ушанаваць памяць загінуўшых тут салдат. Ён адзначае, што шмат палякаў, сваякоў, якія ваявалі пад Леніна, таксама хацелі б прыязджаць разам з ім, але ўзрост і стан здароўя ўжо не дазваляюць ім пераадолець такую далёкую дарогу. Аднак Лех Яўсейчык кожны раз пасля вяртання расказвае ім пра Беларусь і паказвае фота і кароткія відэа, якія зрабіў у нашай краіне.

«У брацкіх магілах на тэрыторыі Леніна ляжыць вельмі шмат людзей, і я суперажываю гэтаму гору, - дзеліцца ён. - Тут загінула шмат польскіх салдат, і яны ваявалі разам з беларускімі байцамі. І трэба аддаць даніну павагі - тым, хто аддаў свае жыцці для нашай будучыні. У нас таксама захаваліся помнікі - напрыклад, магілы невядомага салдата ў Варшаве і Любліне, і людзі прыходзяць ускласці туды кветкі і ўшанаваць памяць. Бо ў Польшчы да гэтага часу жывуць сем'і тых, хто ваяваў. Аднак некаторыя не жадаюць памятаць пра падзеі тых гадоў, і для мяне гэта незразумела. Нам усё роўна не атрымаецца змяніць гісторыю - была бітва, ёсць загінуўшыя, і гэта трэба памятаць. І калі гэтага не будзе, мы ўсё загінем і сыдзем у нябыт».

У брацкіх магілах пад Леніна больш за 2,7 тыс. савецкіх і звыш 540 польскіх воінаў. Памяць салдат, якія загінулі ў 1943 годзе, свята захоўваецца і да цяперашніх дзён. На гадавіну бітвы ў кастрычніку сюды штогод прыязджаюць нашчадкі польскіх байцоў і кожны раз дзякуюць беларусам за трапяткое стаўленне да падзей Другой Сусветнай вайны.

«Сёння польская дэлегацыя стала адной з самых прадстаўнічых за апошнія гады, - адзначыў гісторык і кіраўнік Магілёўскага абласнога гісторыка-патрыятычнага пошукавага клуба "Вікру" Мікалай Барысенка. - Я глыбока перакананы, што нашы сённяшнія адносіны - гэтая часовая з'ява. Пройдуць усе гэтыя палітычныя сваркі, і мы будзем працягваць жыць з палякамі як старыя добрыя суседзі. Мы бачым, што савецка-польская баявая садружнасць плаўна перацякла ў беларуска-польскую, і гэта ніякімі палітычнымі інсінуацыямі не знішчыць. Вось на гэтых палях у Леніна, на гэтай вышыні 215,5 мы парадніліся з імі крывёй, а гэта ў гістарычнай памяці самае важнае. І гэта пройдзе праз пакаленні беларускага і польскага народа і застанецца назаўжды».

БЕЛТА