Сапраўднае свята дзяцінства: «Анімаёўка» 26-ы раз сабрала ў Магілёве лепшыя дасягненні анімацыйнага кіно з усяго свету

Урачыстае адкрыццё XXVI Міжнароднага фестывалю анімацыйных фільмаў «Анімаёўка-2023» адбылося сёння ў кінатэатры «Радзіма». З 11 па 13 кастрычніка ў абласным цэнтры пройдуць паказы конкурсных і фестывальных праграм анімацыйных фільмаў, выставы, творчыя сустрэчы, майстар-класы, прэзентацыя анімацыйнага серыяла з Узбекістана. У апошні фестывальны дзень будуць падведзены вынікі і ўзнагароджаны пераможцы. У гэтым годзе на конкурс заяўлена 188 фільмаў з 30 краін свету, упершыню ўдзел прымаюць анімацыйныя работы з Перу, Парагвая, Катара. На конкурс дзіцячай выяўленчай і дэкаратыўна-прыкладной творчасці заяўлена 95 работ з Беларусі. Па традыцыі арганізатарамі фестывалю выступаюць Міністэрства культуры і Магілёўскі аблвыканкам. Удзел у цырымоніі адкрыцця прынялі намеснік старшыні аблвыканкама Валерый Малашка, старшыня абласнога Савета дэпутатаў Ірына Раінчык, намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення-начальнік упраўлення дзяржаўных спецыяльных культурных мерапрыемстваў Міністэрства культуры Беларусі Іна Адамовіч.

Таксама Валерый Малашка расказаў, што, на жаль, нейкі час назіраўся перыяд спаду гэтага віду творчасці. «І якраз шмат у чым «Анімаёўка» паспрыяла таму, каб у Беларусі зарабілі анімацыйныя студыі, у тым ліку і ў Магілёве. Ва ўсім свеце зараз пайшоў усплёск цікавасці да анімацыйнага кіно. Сёння гэта шмат у чым кампутарная графіка, але ўсё роўна гэта цікава, карысна і дорыць дабро», - падсумаваў ён.

У выніку пасяджэння экспертнай камісіі, якая прайшла ў верасні ў рэжыме відэаканферэнцыі, для ўдзелу ў конкурсе анімацыйных фільмаў адабрана 59 фільмаў з 15 краін, у конкурсе дзіцячай анімацыйнай творчасці паспаборнічаюць 33 фільмы з 4 краін. Праца журы конкурсу выдалася напружанай. Адным з сяброў журы конкурсу дзіцячай анімацыйнай творчасці выступіў рэжысёр-аніматар, заснавальнік і дырэктар DIP Animation Studio з Узбекістана Павел Кім.

У цэлым, фестываль - выдатны спосаб завесці новыя знаёмствы, наладзіць сувязі, пагутарыць з цікавымі людзьмі».

Таксама рэжысёр распавёў пра свой шлях у 3D-анімацыю, якой займаецца ўжо 13 гадоў: «Здаецца, быццам гісторыі ўсіх аніматараў унікальныя, але ў большасці яны зводзяцца да аднаго - уразіўшыся ў дзяцінстве нейкім мультфільмам, хочацца рабіць гэтак жа. Гэта ж здарылася і са мной пасля прагляду «Гісторыі цацак». Праз 20 гадоў я ствараю ўласныя мультфільмы. Нехта прыходзіць у 3D-анімацыю як тэхнічны спецыяліст. Мне бліжэй пазіцыя - праз творчасць. Бо важна, на мой погляд, разумець кампазіцыю, ведаць, як будуюцца персанажы. У свой час я навучаўся ў дыснэеўскага аніматара Аляксандра Дарогава з Расіі. Гэта цэлыя тэхналогіі, як стварыць і анімаваць персанажаў. Мультфільмы тады атрымліваюцца не проста тэхнічныя, а мастацкія - прыгожыя, цікавыя, жывыя.

Сёння мы робім сотні камерцыйных ролікаў, у тым ліку, працавалі і з Беларуссю, напрыклад, стваралі сацыяльны ролік для МНС. Таксама развіваем мультыплікацыйныя праекты – выпускаем анімацыйныя серыялы «Памідор Допі», «Элементарна» і іншыя».

Упершыню сёлета ўзначаліла журы конкурсу анімацыйных фільмаў рэжысёр-аніматар сцэнарыст, мастак-пастаноўшчык Нацыянальнай кінастудыі «Беларусьфільм» Ірына Тарасава. У мінулым годзе яна стала ўладальнікам Гран-пры конкурсу ў намінацыі «Лепшы анімацыйны фільм фестывалю» і пераможцам у намінацыі «Лепшы беларускі анімацыйны фільм» з конкурснай работай «263 ночы».

«У гэтым годзе павялічылася колькасць фільмаў, якія ўзнімаюць сур'ёзныя пытанні ваеннай тэматыкі, таму што ў свеце сёння нестабільна. І анімацыя, як любы від мастацтва, адлюстроўвае тэндэнцыі, якія ёсць у грамадстве, - падзялілася яна. - Вельмі парадавала, што ў дзіцячай анімацыі шмат работ, якія прымушаюць задумацца, вучаць нечаму, а не толькі забаўляюць.

«Анімаёўка» – сур'ёзны міжнародны фестываль, які ўзнімае важныя і патрэбныя тэмы, але пры гэтым ён наш хатні, у тым сэнсе, што мы яго любім, ён наш родны. Асабіста для мяне ён каштоўны яшчэ і тым, што ля вытокаў яго стварэння стаяў мой настаўнік і калега Ігар Віктаравіч Волчак, які прывёў мяне ў анімацыю. Цяпер і я маю дачыненне да гэтага цудоўнага фестывалю.

Працы сёлета вельмі моцныя. Усё больш набірае моц расійская анімацыя, уражвае заходняя. Гэта сур'ёзная барацьба вядучых школ і тэндэнцый. Здзівілі і навічкі фестывалю. Напрыклад, ад Перу мы чакалі нацыянальнага каларыту, а ўбачылі далікатную філасофскую гісторыю ўзаемаадносін хлопчыка і мурашкі ў стылістыцы класічных дыснэеўскіх мультфільмаў».

Адна з важных задач фестывалю, як падкрэсліла Ірына Тарасава, выхоўваць новыя пакаленні аніматараў: «Любы аніматар нараджаецца з адной катэгорыі - гледачоў. І ніяк інакш. Таму чым больш мы паказваем, тым больш можам атрымаць зваротную сувязь: людзі захочуць апынуцца па тым боку экрана і ўвайсці ў прафесію. Хочацца, каб нашая айчынная анімацыя расла, мацнела і развівалася, а фестываль квітнеў і збіраў нас яшчэ доўгія гады і «Анімаёўка» заставалася сапраўдным святам дзяцінства».

Юлія Таранава, фота Галіны Гаўрыловіч