У Магілёве ветэрана Кацярыну Галубцову павіншавалі з падвойным святам - днём нараджэння і Днём Перамогі

Міні-парад пад вокнамі, ваенныя песні і мора кветак. Ветэран Вялікай Айчыннай вайны Кацярына Галубцова прымала віншаванні з падвойным святам - Днём Перамогі і днём нараджэння. Сёння, 7 мая, ёй выканалася 97 гадоў.

Кацярына Гаўрылаўна нарадзілася ў вёсцы Рудашкава Віцебскай вобласці. Дзяцінства было цяжкім, у 1937 годзе бацьку рэпрэсавалі, і маці засталася адна з пяццю дзецьмі. Маленькая Каця паспела скончыць толькі чатыры класы, калі пачалася вайна. Яна імкнулася дапамагчы сваёй сям'і і хацела быць карыснай Радзіме, таму ўступіла ў атрад размінераў. З 1944 па 1945 год брала ўдзел у размініраванні Дубровенскага раёна Віцебскай вобласці, каб як мага хутчэй арганізаваць пасяўныя работы на вызваленых тэрыторыях, аднавіць даваенны ўзровень сельскагаспадарчай вытворчасці.

Як успамінае Кацярына Галубцова, размініраванне вялося па квадратах. Інструктар раззначаў участак, размінеры станавіліся па пяць чалавек і павольна, крок за крокам, жалезным мацам асцярожна праколвалі зямлю праз кожныя 15–20 сантыметраў..

У мірны час больш за 40 гадоў працавала ў сельскай гаспадарцы. Разам з мужам выхавала чацвярых дзяцей - двух сыноў і двух дачок. Калі Кацярыне Гаўрылаўне споўнілася 80 гадоў, дачка Ларыса забрала яе ў Магілёў.

Сёння з пажаданнямі моцнага здароўя, даўгалецця і падарункамі ў госці да легендарнай жанчыны, якая змагалася за мір і свабоду, прыйшлі школьнікі, дэпутаты, прадстаўнікі грамадскіх арганізацый і ўлады горада. Зазірнуў і член Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу па міжнародных справах і нацыянальнай бяспецы, старшыня Магілёўскага абласнога Савета дэпутатаў Аляксандр Гарошкін:

- Захаванне памяці аб той самай страшнай вайне нават важней нам, сучаснаму пакаленню, чым жывым сведкам. Правільна кіраўнік дзяржавы сказаў: калі мы забудзем, што зрабілі гэтыя людзі 80 гадоў таму для нас, усё можа паўтарыцца, чаго дапусціць ні ў якім разе нельга. Чым цішэй у сілу ўзросту і невялікай колькасці становіцца голас нашых ветэранаў, тым гучней павінен станавіцца голас сучаснага пакалення. Бачым, што адбываецца на Захадзе. Калі да ўлады тамака прыйшлі ўнукі і праўнукі тых, хто 80 гадоў таму таптаў нашу зямлю, мы сёння тут не павінны на гэта глядзець скрозь пальцы, а павінны зрабіць усё, каб гістарычная памяць была захавана і гістарычная справядлівасць святкавала.

Кацярына Галубцова краналася творчымі нумарамі і душэўнымі віншаваннямі да слёз. Кожнага школьніка абняла, пацалавала і дала неацэнную параду:

- Беражыце мір! Для мяне перамога — гэта маё жыццё, мая радасць, маё дарагое свята, якое чакалі чатыры гады. Як спяваецца ў песні «свята са слязамі на вачах». Гэта сапраўды так. Калі тэрыторыю нашай краіны вызвалялі ад нямецкіх захопнікаў, мы сустракалі сваіх чырвонаармейцаў, моцна абдымалі, цалавалі, радаваліся. А пасля аб'яўлення Перамогі і зусім не ведалі, куды сябе ад шчасця дзець. Самы вялікі падарунак на дзень нараджэння!

 СБ