Валерый Малашка правёў сустрэчу са спартсменкамі, якія паедуць на Алімпіяду ў Токіа

Старшыня Магілёўскай абласной федэрацыі барацьбы, намеснік старшыні аблвыканкама Валерый Малашка сёння правёў сустрэчу са спартсменкамі, якія паедуць на летнюю Алімпіяду ў Токіа. Мерапрыемства адбылося ў музеі Алімпійскай славы рэгіёна.

Валерый Малашка адрасаваў словы Ванэсе Каладзінскай і Ірыне Курачкінай, якія прадстаўляюць адну з самых моцных і перспектыўных каманд Беларусі – зборную па барацьбе: «Рады, што спартсмены Магілёўскай вобласці паказалі сябе годна на этапе заваявання ліцэнзій: сёння ў скарбонцы рэгіёна іх 15. У нашых дзяўчат добры, баявы настрой, іх суправаджаюць граматныя трэнерскія кадры. Але і падтрымка выканаўчай улады не з’яўляецца лішняй. У плане падрыхтоўкі, арганізацыі трэніровачнага працэсу зроблена ўсё для таго, каб спартсмены рэгіёна выступілі годна і прывезлі алімпійскую ўзнагароду. Тым больш у цяперашняй сітуацыі беларусам важна прадэманстраваць свету тое найлепшае, што сёння ёсць у нашай краіне, асабліва ў спорце высокіх дасягненняў».

Ванэса Каладзінская пачынала свой спартыўны шлях з гімнастыкі, а цяпер яна самая тытулаваная ў складзе зборнай Беларусі па барацьбе. Акрамя яе, ніхто не выігрываў чэмпіянат свету два разы, а ёсць яшчэ поўны камплект медалёў чэмпіянату Еўропы. Першы раз найлепшай у свеце Ванэса стала ў Лондане ў далёкім 2012-м (ёй тады было 19), потым – у 2017-м. Паміж гэтымі падзеямі здарылася сямейнае шчасце – нараджэнне дзіцяці. Сын Савелій, дарэчы, таксама займаецца гімнастыкай, хоць вельмі марыць пра футбол.

«Перамога на Алімпіядзе – незабыўныя, ні з чым не параўнальныя адчуванні. Гэта было 9 гадоў таму, але больш такога не адчувала, нават на Еўрагульнях. Усё ж такі там унікальная атмасфера. Таму рада, што траплю ў Токіа. Хачу праявіць сябе там больш, чым у Лондане, – падзялілася з журналістамі Ванэса Каладзінская. – Кожны спартсмен марыць патрапіць на Алімпійскія гульні, бо гэта рэдкая падзея. На іх ёсць пэўны адбор, і туды трапляюць самыя лепшыя. Плюс сама атмасфера, адчуванне адзінства са сваёй краінай, спартсменамі, якія прадстаўляюць іншыя віды спорту».

Чэмпіёнка Еўрапейскіх гульняў, прызёр чэмпіянатаў свету і чэмпіён Еўропы па вольнай барацьбе Ірына Курачкіна – спартсменка не менш унікальная і вельмі моцная, нягледзячы на знешнюю далікатнасць. За 10 гадоў, якія яна правяла ў барацьбе, дамаглася многага: вось ужо пяць гадоў не вяртаецца з топ-турніраў без медалёў, кожны год папаўняючы сваю калекцыю новай узнагародай. Чэмпіянат Еўропы-2016 – серабро, ЧЕ ‑2018 – золата, ЧЕ-2020 – бронза. Чэмпіянат свету-2017 і 2019 – два трэція месцы. Дарэчы, медаль на апошнім турніры дазволіла Ірыне стаць адной з першых беларускіх спартсменак, якія заваявалі алімпійскую ліцэнзію.

На пытанне, дзе чэрпае столькі сіл, Ірына кажа, што матывуе сям’я, каманда і, вядома, трэнер Артур Зайцаў (ён, дарэчы, таксама прысутнічаў на сённяшняй сустрэчы). «Правільна падабраная нагрузка і аднаўленне даюць добры вынік, – упэўнена вольніца. – Пасля кожнага старту я выціснутая і цалкам не магу адчуць, што мяне больш перапаўняе. Потым ужо разумею, што я малайчына, усё змагла». Але «зорнай хваробай», нягледзячы на пільную ўвагу прэсы і заўзятараў, дзяўчына не пакутуе. «Гэта дрэнна адбіваецца на трэніроўках, працы. Прайшоў старт – зрабіла высновы, прапрацавала памылкі і пайшла далей», – падкрэсліла спартсменка.

А вось галоўны сапернік для Ірыны – гэта яна сама. «Усе спартсмены едуць на Алімпіяду па золата, пераадольваюць сябе, свае эмоцыі. І я спадзяюся, што ў мяне ўсё атрымаецца», – адзначыла вольніца.

Алімпіяда ў Токіа была перанесена на год праз каранавірус і пройдзе з 23 ліпеня па 8 жніўня. Назву гульняў – Токіа-2020 – захавалі. Яны стануць самымі маштабнымі ў гісторыі па колькасці відаў спорту. Ужо вядома, што гульні гэтым разам пройдуць без замежных заўзятараў. Дзясяткі тысяч спартсменаў і журналістаў з усяго свету будуць знаходзіцца ў так званай «бурбалцы» – пандэмія змушае прадпрымаць беспрэцэдэнтныя меры. Валерый Малашка таксама даручыў спартсменкам няўхільна выконваць эпідпатрабаванні на летняй Алімпіядзе.

Вольга Емельянава, фота Галіны Гаўрыловіч