Анатоль Ісачанка: каб захаваць мір і спакой, нам неабходна захаваць памяць

Больш за 50 тысяч жыхароў і гасцей Магілёўшчыны прынялі ўдзел у Парадзе спадчыннікаў Вялікай Перамогі і ўрачыстым маршы воінскіх часцей Магілёўскага гарнізона. А таксама - у шэсці пакаленняў «Беларусь памятае». Старшыня Магілёўскага аблвыканкама Анатоль Ісачанка павіншаваў усіх з Днём Перамогі: «Гэта, сапраўды, вялікае свята. Свята са слязамі на вачах. Таму што, нажаль, нашы ветэраны, вязні сыходзяць і іх усё менш і менш.

Мы сёння жывем пад мірным небам дзякуючы нашым дзядам і прадзедам, дзякуючы таму, што яны заваявалі для нас гэтую свабоду. І сёння ў нашым свеце не зусім спакойна. Ачагі ўспыхваюць па ўсёй планеце. І мы ўсё вастрэй адчуваем мір, спакой, якія ёсць у нас, у нашай краіне. Для таго, каб захаваць мір і спакой, для таго, каб нашая краіна развівалася, нам неабходна захаваць памяць. Не будзе памяці, не будзе веры, не будзе патрыятызму, не будзе краіны. І тое пакаленне, якое паказала сапраўдны патрыятызм, сапраўдны гераізм, яны абаранялі радзіму: ваявалі на фронце, гінулі, прыкрывалі сяброў, ваявалі, калі не было патронаў, у тыле рабілі ўсё магчымае і немагчымае, каб забяспечыць фронт. Самі не даядалі, але аддавалі ўсё для фронта. І гэты патрыятызм і гераізм трэба перадаць падрастаючаму пакаленню. Для гэтага мы павінны зрабіць усё неабходнае: гэта гістарычныя мясціны, гэтыя зносіны з тымі, хто застаўся ў жывых, таму што, напэўна, няма нічога больш важнага, чым пагутарыць з тым чалавекам, які сам на сабе адчуў усе жахі вайны і можа расказаць пра гэта. Гэта і ёсць патрыятычнае выхаванне. І мы павінны ганарыцца нашымі дзядамі, прадзедамі, тым пакаленнем, якое сапраўды заваявала для нас гэтую найвялікшую Перамогу. А цяперашняе пакаленне і ўслед за намі ідучае павінны зрабіць усё, каб захаваць мір, спакой у нашай краіне. Каб мы таксама радаваліся мірнаму небу, сонейку, маглі спакойна сустракаць святы, каб нашы дзеці спакойна хадзілі ў школу, каб была праца, аберагаліся сямейныя каштоўнасці.

Усіх віншую са святам, з Днём Вялікай Перамогі. Міру, дабра і шчасця», - пажадаў ён.

Магіляўчане ішлі на свята цэлымі сем'ямі, неслі ў руках кветкі і партрэты сваіх родных, якія гераічна змагаліся за свабоду і незалежнасць сваёй радзімы. Удзел у святочных урачыстасцях прыняла і сям'я Міхайлоўскіх Аляксандра і Марыны з дзецьмі Сашам і Палінай. Пасля народнага ўскладання кветак да манумента, малодшы Міхайлоўскі звярнуўся да губернатара Анатоля Ісачанкі з просьбай патрапіць у музей, які зараз будуецца на Буйніцкім полі і падарыў яму свой малюнак. Хлопчык распавёў, што ў іх сям'і захоўваюць памяць аб прадзеду, поўным цёзкай якога ён з'яўляецца - Аляксандра Аляксандравіча Міхайлоўскага. Прадзядуля, паводле аповядаў сваякоў, з 1943 па 1944 год ваяваў у складзе партызанскага атрада ў Бялыніцкім раёне. А з 1944 года да Перамогі быў механікам-кіроўцам СУ-85, скончыў вайну ў Нямеччыне. Анатоль Ісачанка паабяцаў просьбу хлопчыка выканаць.

У сям'і Міхайлоўскіх упэўненыя, што перадаваць эстафету памяці вельмі важна: «Галоўная мэта захавання гісторыі, як мы не аднойчы чулі ад ветэранаў, - каб не было вайны. Мір патрэбны краіне, планеце і нашым дзецям. А ўвогуле – вельмі важна ведаць свае карані: хто ты, адкуль і навошта. Бо дрэва моцна каранямі».

Прыняла ўдзел у парадзе і сям'я Ігуменавых Ігара і Вольгі з дачкой Алісай. Як распавяла Вольга, у шэсці яна ўдзельнічала ўпершыню, хаця раней таксама прыходзілі сям'ёй на свята, а ў сям'і беражліва захоўваюць памяць аб ветэранах, якія прымалі ўдзел у вайне: «Далучаем дачку, лічым, што яна павінна ведаць гісторыю сваіх прабабуль і прадзядуляў. Вядома, які робіцца гэта беражліва, таму што ў сілу веку ўспрымае яна пакуль вельмі эмацыйна, хвалюецца. Але жадаем, каб яна ведала, што ў нашай гісторыі былі і такія падзеі, якія закранулі і нашых блізкіх. Мой дзядуля быў вязнем у Германіі, яму было недзе 12 гадоў, і калі дзяліўся ўспамінамі пра той перыяд, то заўсёды са слязамі на вачах. Яму было цяжка расказваць.

Сёння нас уразіла тое, як шмат людзей ішло ў калоне, як шмат неслі партрэтаў. Людзі памятаюць пра гераічны подзвіг нашага народа і шануюць мір».

Прынялі ўдзел у народным ускладанні кветак да Вечнага агню на плошчы Славы Іван Граськоў з жонкай Аленай і сястрой Аленай. У іх руках – партрэты дзядулі і дзядзькі Грамыкі Ігната Мікалаевіча і Аляксандра Ігнатавіча. «Яны ўраджэнцы Чэрыкава, зніклі без вестак у раёне ракі Проня пад Чавусамі. Мы захоўваем пра іх памяць, каб яны ведалі, што не забытыя, што мы памятаем аб тым, што яны зрабілі. Бо калі мы не ведаем гісторыю, мы наступаем на тыя ж камяні. Таму і нашы дзеці і ўнукі павінны ведаць», - падзяліліся меркаваннем брат і сястра.

Жонка Алена дапоўніла: «Калі мы яшчэ памятаем апавяданні бацькоў, то нашым дзецям і ўнукам павінны расказаць мы. І можа падацца, што яны не да канца гэта пакуль разумеюць, але ў памяці гэта ўсё адкладаецца. І закладвае аснову будучага развіцця, разуменне таго, у якой дзяржаве мы жывем, чаму не хочам вайны і шануем мір».

Пасля цырымоніі народнага ўскладання магіляўчане далучыліся да агульнанацыянальнай хвіліны маўчання.

На розных пляцоўках абласнога цэнтра сёння праходзяць урачыстасці. Увечары ў 21.00 на плошчы Славы магіляўчан і гасцей горада чакае тэатралізаваная канцэртная праграма «1418 дзён…». А ў 23.00 пройдзе патрыятычная акцыя «Праспяваем «Дзень Перамогі» і неба асвеціць святочны феерверк.

Юлія Таранава, фота Галіны Гаўрыловіч