Анатоль Ісачанка: сістэму аховы здароўя трэба будзе выбудаваць так, каб забяспечыць людзей своечасовай і якаснай медыцынскай дапамогай

Нарада па абмеркаванні перспектыў развіцця аховы здароўя Магілёўскай вобласці на найбліжэйшыя некалькі гадоў адбылася пры ўдзеле старшыні аблвыканкама Анатоля Ісачанкі з кіраўнікамі медустаноў рэгіёна. Паводле слоў губернатара, сістэму аховы здароўя трэба будзе выбудаваць так, каб забяспечыць людзей своечасовай і якаснай медыцынскай дапамогай з улікам сучасных рэалій.

«Трэба будзе вялікая праца ў гэтым кірунку. Аднак, прымаючы тыя ці іншыя рашэнні, мы павінны памятаць, што ў аснову мы ставім людзей, – акцэнтаваў увагу ён. – Сістэма аховы здароўя накіравана на людзей і для людзей. І нам неабходна зрабіць усё, каб было камфортна, у першую чаргу, ім. І ў той жа час каб было камфортна працаваць нашым медустановам, якія займаюцца дыягностыкай, лячэннем і прафілактыкай. Нам трэба выбудаваць сістэму так, каб забяспечыць людзей даступнай і якаснай медыцынай. І калі ёсць у раёне спецыялізацыя, то трэба на гэта накіраваць увагу.

Другое пытанне, якому мы павінны надаць увагу, – гэта кадры. Наяўнае абсталяванне павінна быць у поўнай меры задзейнічана на карысць людзей».

Анатоль Ісачанка падкрэсліў, што сёння не ідзе гаворкі аб скарачэнні бюджэтных сродкаў у агульным аб’ёме, хутчэй аб іх рацыянальным пераразмеркаванні з мэтай атрымання якаснага медыцынскага абслугоўвання насельніцтва.

У сваю чаргу начальнік галоўнага ўпраўлення па ахове здароўя аблвыканкама Аляксандр Старавойтаў адзначыў, што сярод асноўных напрамкаў, на якія нацэлена ўвага, – набліжэнне дапамогі да насельніцтва, забеспячэнне добра абсталяваных паліклінік, пашырэнне сеткі каманд урача агульнай практыкі, абсталяванне раёнаў у першую чаргу дыягнастычным абсталяваннем і аўтамабілямі хуткай дапамогі, аптымізацыя ложкавага фонду з фарміраваннем міжраённых цэнтраў, дзе маюцца найбольш падрыхтаваныя спецыялісты і сканцэнтравана дарагое абсталяванне з расходнымі матэрыяламі. З развіццём выразнай лагістыкі аказання спецыялізаванай дапамогі ў адпаведнасці з «дарожнымі картамі».

«У краіне выбудавана добрая сістэма працы чатырохэтапнай медыцынскай дапамогі, пачынаючы ад раённага звяна – ФАПа, амбулаторыі, ЦРБ, міжраённых цэнтраў – да абласных цэнтраў і рэспубліканскіх навукова-практычных цэнтраў. На тэрыторыі нашай вобласці прадстаўлена тры з іх, – расказаў Аляксандр Старавойтаў. – У нас шырокая сетка арганізацыі аховы здароўя, якая дзякуючы дзяржаве захавана яшчэ з савецкіх часоў. З аднаго боку – гэта высокая даступнасць. З другога боку, улічваючы захаванне гэтай сеткі, мы маем каля 36% маланаселеных ФАПаў (менш за 150 чалавек), 28% ложкавага фонду размяшчаецца ў цэнтральных раённых бальніцах на залішніх плошчах, што стварае пэўныя пытанні па змесце даных плошчаў.

Сіл і сродкаў у нас дастаткова, каб аказаць якасную і своечасовую медыцынскую дапамогу кожнаму жыхару нашай вобласці, незалежна ад месца яго пражывання. Але крытэрыем нашай працы з’яўляюцца дэмаграфічныя паказчыкі. Колькасць насельніцтва ў вобласці штогод зніжаецца, як за кошт адтоку ў іншыя рэгіёны, так і за кошт старэння насельніцтва.

Пасля таго як мы пачалі фарміраваць апорныя клінікі ў раёнах для канцэнтрацыі спецыялістаў і абсталявання, мы бачым, што гэта сістэма працуе. Калі ў 2016 годзе ў міжраённых цэнтрах лячылася 19% насельніцтва, то ў 2021 – ужо больш за 28%. І такая праца набірае тэмпы.

У кожнага ўрача агульнай практыкі маецца пад наглядам пэўная колькасць людзей. І яны павінны быць цалкам забяспечаны ўвагай доктара і правядзеннем неабходнай дыспансерызацыі, абследаванняў. Калі чалавека нешта турбуе, ён прыходзіць да ўрача і тут жа абследуецца, накіроўваецца па паказчыках для далейшага лячэння і не даводзіць сябе да захворванняў у запушчаных формах».

Рэзюмуючы інфармацыю, якая прагучала падчас нарады, Аляксандр Старавойтаў падкрэсліў, што сёння ідзе гаворка пра адпаведнасць сістэмы аховы здароўя сучасным умовам жыцця: «Колькасць насельніцтва на раёнах памяншаецца, ФАПы становяцца малалікія і з часам падлягаюць рэфармаванню. Якасць дарог дае магчымасць закупкі перасоўных медкомплексаў, якія дазволяць ажыццяўляць прыезд спецыялістаў у маланаселеныя пункты для правядзення дыспансерызацыі і абследавання. У кожным раёне маецца цэнтральная раённая бальніца, якая ўключае паліклініку і стацыянар. Гэта было пабудавана ў савецкія часы, з вялікім размахам, шмат у чым у функцыянаванні такіх плошчаў ужо няма неабходнасці. Але забеспячэнне паліклінік дыягнастычным абсталяваннем, пачынаючы ад УГД апарата, рэнтген-апарата, эндаскапічнага абсталявання, паўнавартаснай лабараторыі – гэта павінна быць. Людзям трэба разумець, што змены, якія будуць уводзіцца, накіраваны на паляпшэнне аказання медыцынскай дапамогі».

Юлія Таранава, фота Галіны Гаўрыловіч