Анатоль Ісачанка: ветэраны сваім прыкладам дапамагаюць правільна выхаваць дзяцей, прывіць ім любоў да Радзімы

«Такія сустрэчы трэба праводзіць не толькі напярэдадні і падчас свята 9 Мая, гэта трэба рабіць заўсёды, - падкрэсліў Анатоль Ісачанка. - Важна праяўляць клопат аб нашых ветэранах - героях, якія абаранялі сваю Радзіму і ваявалі сумленна, не шкадуючы сябе. Нажаль, іх становіцца ўсё менш. І мы, нашы дзеці і ўнукі - тое пакаленне, якое можа сустрэцца і пагаварыць з ветэранамі, узяць іх за руку, даведацца з першых вуснаў праўду пра тую вайну. Гэта самае каштоўнае, што ёсць на сённяшні дзень, і гэтым трэба скарыстацца».

Кіраўнік рэгіёну падкрэсліў, што будучыня нашай краіны - у дзецях, таму іх трэба правільна выхаваць, прывіць любоў да Радзімы і павагу да яе гісторыі. Каштоўна, калі ў іх перад вачыма будзе прыклад ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны. Для гэтага і патрэбны такія душэўныя і нефармальныя сустрэчы.

Міхаіл Антановіч нарадзіўся ў в. Дашкаўка Магілёўскага раёна. У 1941 годзе, калі пачалася вайна, яму амаль споўнілася 15 год. У кастрычніку 1943 года малады чалавек уступіў у партызанскі атрад, які дыслацыраваўся ў Бярэзінскім раёне. Юны партызан прыняў удзел у дзевяці дыверсіях: разам з баявымі таварышамі знішчаў камунікацыі ворага, узрываў склады і дарогі.

Улетку 1944 гады партызанскі атрад злучыўся з рэгулярнымі часткамі Чырвонай арміі, пасля чаго Міхась Антонавіч мінуў баявую падрыхтоўку і ў лістападзе 1944 гады аўтаматчыкам адправіўся ў 5-ю гвардзейскую стралковую дывізію 3-го Беларускага фронта. У баях ва Усходняй Прусіі быў двойчы кантужаны, а пад Кёнігсбергам падарваўся на супрацьпяхотнай міне і атрымаў цяжкае раненне. Дзень Перамогі сустрэў у шпіталі ў Істэрбургу (цяпер Чарняхоўск Калінінградскай вобласці), а ў жніўні 1945 года быў дэмабілізаваны.

За мужнасць і гераізм, праяўленыя ў гады Вялікай Айчыннай вайны, Міхаіл Антонавіч узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны першай ступені, медалямі «Партызан Айчыннай вайны», «За ўзяцце Кёнігсберга», «За Перамогу над Германіяй», а таксама юбілейнымі медалямі. Вярнуўшыся ў мірны час, ён скончыў вучобу, працаваў на малочным камбінаце ў Горках, потым у Магілёве, выхоўваў дзвюх дачок. На пенсію сыходзіў з пасады генеральнага дырэктара абласнога аб'яднання малочнай прамысловасці і з ганаровым званнем «Ветэран працы».

Сёння ў Магілёўскай вобласці пражываюць 58 ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны і 913 асоб, якія пацярпелі ад наступстваў вайны. У год 80-годдзя Перамогі ім удзяляецца павышаная ўвага - ад ушанаванняў і віншаванняў да фінансавай дапамогі. Так, у адпаведнасці з указам Прэзідэнта «Аб выплаце штогадовай матэрыяльнай дапамогі асобным катэгорыям грамадзян да Дня Перамогі» і пастановай Саўміна ад 21 сакавіка 2025 года «Аб матэрыяльнай дапамозе асобным катэгорыям грамадзян да Дня Перамогі ў 2025 годзе» прадугледжаны выплаты да 9 Мая, якія завершаны ў поўным аб'ёме.

«Ушанаванне ветэранаў вайны праходзіць у кожным кутку Магілёўскай вобласці, і ўсюды гэта - урачыстае мерапрыемства з удзелам выканаўчай улады, дэпутатаў, грамадскіх аб'яднанняў, працоўных калектываў і моладзі, - адзначыла намеснік старшыні камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Магілёўскага аблвыканкама Святлана Сцяпанава. - У рэгіёне без належнай увагі і падтрымкі не застаўся ніводны ветэран. Акрамя таго, сёлета мы максімальна ахапілі такую катэгорыю, як дзеці вайны, статут якіх не вызначаны. А яны ж таксама пацярпелі ў перыяд ваеннага ліхалецця».

Святлана Сцяпанава ўдакладніла, што кожны горад і раён рэалізуе свае ініцыятывы і дэманструе розныя формы віншавання ветэранаў. Гэта могуць быць наведванне і ўшаноўванне дома, перадача прадуктовых набораў, дапамога ў побыце, імправізаваныя міні-парады пад вокнамі ўдзельнікаў і відавочцаў падзей тых гадоў. Не застаюцца ў баку прадпрыемствы і арганізацыі, якія таксама падтрымліваюць добрыя пачынанні. «Усё праходзіць маштабна, але пры гэтым вельмі цёпла і душэўна, бо ў Магілёўскай вобласці гэтых людзей засталося няшмат, і наша задача - акружыць іх клопатам і парадаваць у юбілейны год», - сказала яна.

БЕЛТА