Другой удзельніцай выставы Беларускага саюза жанчын «Яе рук справа» стала ўрач з Магілёва Святлана Пляшкова

Творчасць, якая натхняе і акрыляе

У Мінску працягваецца выстава карцін членаў Беларускага саюза жанчын – тых, для каго творчасць – хобі. Зрэшты, працы, адабраныя для вернісажу, настолькі выразныя і цікавыя, што, гледзячы на іх, не верыцца, што іх стваральніцы – людзі самых звычайных прафесій. Аўтар другой экспазіцыі Святлана Пляшкова – урач-гінеколаг з 38-гадовым стажам, загадчыца аддзялення рэпрадуктыўнага здароўя і планавання сям’і Магілёўскага абласнога лячэбна-дыягнастычнага дыспансера. Прафесію Святлана Мікалаеўна лічыць сваім сапраўдным прызначэннем і справай жыцця. Пры гэтым падкрэслівае: у кожнай моцнай жанчыны абавязкова павінна быць аддушына, якая пакажа новы свет. Хіба што адкрываюцца дзверы ў гэты новы свет для кожнай у розны час – і тады трэба проста рызыкнуць, паддацца невялікай авантуры.

Творчых людзей у родзе не было, успамінае суразмоўца. Пры гэтым жаданне рабіць нешта сваімі рукамі ў вольны час з’явілася гадоў дзесяць таму. Пераспрабавала кераміку, дэкупаж, вышыўку стужкамі. А паўтара года таму падчас пандэміі сястра прапанавала зваляць рукавіцы. Але проста валянне хутка надакучыла. І з воўны сталі з’яўляцца карціны.

 – Калі шукала ў інтэрнэце інфармацыю пра гэты напрамак, прымеціла працы з акрылу – закранула. Пачала шукаць розныя інструменты для працы з гэтым матэрыялам – патрэбныя не толькі традыцыйныя пэндзлікі, але і мноства будаўнічых інструментаў і матэрыялаў. Момант змешвання фарбаў, накладання пластамі, калі з кожным новым адкрываецца ўсё большая глыбіня, сам працэс вельмі захапіў. Нягледзячы на тое што на такія працы сыходзіла па некалькі дзён, а часам і тыдняў, – расказвае Святлана Пляшкова, – крыху пазней стала маляваць вадкім акрылам – у тэхніцы флюід-арт. Працэс напісання адной карціны, пачынаючы ад падрыхтоўкі, займае ў сярэднім 3–4 гадзіны. Пры гэтым да канца ніколі не ведаеш, што атрымаецца ў выніку. Але вынік я часцей за ўсё не загадваю: імкнуся аддавацца моманту, вучуся быць тут і цяпер.

Пры гэтым настрой і падзеі, якія адбываюцца ў жыцці, накладваюць свой адбітак на працы: добрыя дадаюць яркасці, няпростыя моманты – шэрасці і рэзкасці.

– Заўважыла: з таго часу як пачала маляваць, у жыцці стала больш спакойнай, навучылася згладжваць вострыя грані, – дзеліцца назіраннямі суразмоўца.

Спярша працы Святланы ацанілі блізкія і калегі ў родным Магілёве. У выніку ў канцы лета ёй прапанавалі паўдзельнічаць у выставе, арганізаванай гарадской бібліятэкай. На творчую сустрэчу з мастаком-пачаткоўцам прыйшло нямала людзей – для іх аўтар правяла невялікі майстар-клас. У гэты ж час пляменніца прапанавала стварыць старонку ў сацсетках, дзе размясцілі фатаграфіі работ, – і пайшлі першыя заказы.

– Прыемна, што маё бачанне зразумелае многім людзям. Напэўна, карціны, якія захоўваюць прыроду і жыццё вакол, стамілі сваёй статычнасцю. Абстракцыя ж значна больш глыбокая, шматгранная. Плюс кожны ў залежнасці ад настрою бачыць у такіх працах нешта сваё, – падкрэслівае Святлана Мікалаеўна.

Удзел у выставе БСЖ аўтар расцэньвае як знак таго, што яна рухаецца ў правільным напрамку.

– Вядома, прыемна, што маю творчасць ацанілі. Пры гэтым я ўсё яшчэ ў пошуку новых стыляў, – адзначае суразмоўца. – Напэўна, у жыцці кожнай жанчыны павінна быць захапленне, якое адкрые яе скрытыя таленты, – упэўнена, яны ёсць абсалютна ва ўсіх. І тады ты нібы нанова адкрываеш сябе, з’яўляюцца новыя нагоды для сустрэчы з сябрамі, знаёмствы, адкрываецца новы займальны свет. Так, фінансавых укладанняў, як і душэўных, для хобі патрабуецца нямала, але вынік натхняе – часам магу маляваць да трох гадзін ночы, а потым да 07:30 раніцы бегчы на працу, дзе чакаюць пацыенты і калегі, адчуваць сябе дзяўчынкай з крыламі.

Нагадаем, кожныя 2–3 тыдні экспазіцыя работ членаў БСЖ мяняецца. Убачыць карціны можна на ніжнім узроўні гандлёвага цэнтра «Сталіца». А 17 верасня 2023 года праект завершыцца дабрачынным аўкцыёнам, сродкі ад якога пойдуць на добрую справу.

СБ