Ігар Каско: Дзень Перамогі - адно з асноўных святаў незалежнай Беларусі

Дзень Перамогі - адно з асноўных свят незалежнай Беларусі. Такім меркаваннем падзяліўся галоўны ўрач Магілёўскай абласной дзіцячай бальніцы, член Савета Рэспублікі Ігар Каско падчас акцыі «Пераможны вальс» каля Магілёўскага спецыяльнага дома для ветэранаў, састарэлых і інвалідаў.

Удзел у такіх акцыях для Ігара Каско добрая традыцыя. «У свеце татальнага вар'яцтва, якое мы бачым зараз, наша невялікая па тэрыторыі краіна змагла захаваць асноўныя традыцыі міру і добрасуседства. На сённяшні дзень у нашым грамадстве адным з самых знакавых, самых аб'яднаўчых святаў застаецца Дзень Перамогі. Гэта дзень - напамін пра тое, як усе нацыянальнасці вялізнай калісьці краіны, згуртаваўшыся, змаглі пераламаць рэжым нямецка-фашысцкіх акупантаў, вызваліць нашу зямлю ад гэтага татальнага цемрашальства», - сказаў ён.

Ён таксама зазначыў, што з кожным годам баявых ветэранаў застаецца ўсё менш. «Сёння на традыцыйным свяце ўсяго адзін баявы ветэран, ёсць удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны, вязні нямецка-фашысцкіх лагераў. У рэспубліцы іх з кожным годам застаецца ўсё менш. Але яны, як іскрынкі ў цемры, прыцягваюць да сябе ўсё грамадства, становяцца арыенцірам, - дадаў ён. - Яны прынеслі нам Перамогу, якую мы ўжо 78 гадоў захоўваем на нашай тэрыторыі. А ў цяперашніх умовах гэта вельмі няпроста».

Вялікая Айчынная вайна не абышла бокам і сям'ю галоўнага ўрача. «Мае бацькі родам з Пружанскага раёна - вёскі Байкі. Яна была спалена ў гады вайны. Мой дзядуля вазіў мяне туды, там няма вялікага мемарыяла, але месца не забыта. Мне тады было гадоў сем, і які ж шок я зведаў, калі 42 разы прачытаў сваё прозвішча на гранітных плітах, - распавёў ён. - Іх знішчалі нейкай проста лютай нянавісцю. Мужчын расстрэльвалі на краі ямы, якую яны самі сабе выкапалі. Рабілі гэта на вачах жонак і дзяцей. На дзяцей спускалі сабак, і маці глядзелі, як жывёлы разрывалі малых. А потым жанчын сагналі ў дамы і спалілі. І ніхто ж не казаў пра гэта. Мы стараліся жыць мірна, з усімі сябраваць».

Але на сённяшні дзень ужо шмат што стала зразумелым, адзначыў ён. «Сёння мы ведаем, хто там расстрэльваў, знішчаў і спальваў. Мы не знішчаем мемарыялы, мы не гасім вечныя агні, да іх ніколі не забыта дарога - туды заўсёды ідуць людзі і нясуць кветкі, - падкрэсліў Ігар Каско. - Мы не забываем сваіх ветэранаў, наведваем іх, маем зносіны. Так, мусіць, жадалася бы гушчару, але ў мітусні часам штосьці не атрымліваецца. Ніводнае вялікае свята ў іх не праходзіць у адзіноце. А ўжо Дзень Перамогі сапраўды, бо гэта іх дзень па праве».

БЕЛТА