Педагог выказалася аб перспектывах ліцэнзавання для дзяржаўных і прыватных школ

Некалькі дзён таму Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка падпісаў закон «Аб ліцэнзаванні». Адна з важных навацый – увядзенне ліцэнзавання дашкольнай і школьнай адукацыі. Ліцэнзаванне гэтай дзейнасці стане гарантам законнасці і якасці аказваемых паслуг, што дасць магчымасць ацаніць арганізацыю адукацыйнага працэсу і не дапусціць з’яўлення ў сферы адукацыі суб’ектаў гаспадарання, якія маюць выключна камерцыйныя мэты на шкоду дзяржаве і асобы. Нормы аб атрыманні ліцэнзіі дзяржаўнымі і прыватнымі дзіцячымі садамі і школамі ўступяць у сілу адразу пасля афіцыйнага апублікавання закона, астатнія палажэнні – з 1 студзеня 2023 года. Сваім меркаваннем з нагоды будучых навін падзялілася Галіна Бяляева, настаўнік гісторыі, член рэспубліканскага і Магілёўскага абласнога савета РГА «Белая Русь», намеснік дырэктара СШ № 34 Магілёва.

– З практыкі працы магу выказаць здагадку, што для дзяржаўных школ увядзенне ліцэнзавання не стане вялікай навінай, – упэўнена эксперт. – Нашы ўстановы адукацыі кожныя пяць гадоў праходзілі акрэдытацыю. Ствараліся спецыяльныя камісіі прафесіяналаў, якія вывучалі дакументацыю, якасць выкладання і іншыя аспекты працы школ. Таксама ўлічвалі дасягненні ўстановы, вызначалі існуючыя праблемы. І любы дырэктар і завуч ведалі: трэба адпавядаць крытэрыям і пастаянна ўдасканальваць адукацыйны працэс. Ведаю, што ўжо сёння адміністрацыі школ пачынаюць працу па зборы дакументаў. Ліцэнзаванне – гэта працэдура, якая прадугледжвае падачу заяўкі, а потым прыняцце рашэння. Ніякай дадатковай нагрузкі на настаўнікаў у сувязі з гэтым не прадбачыцца.

Эксперт нагадала, што само слова «ліцэнзаванне» даўно ва ўжытку ў нас у краіне. Звычайна яно тычыцца важных сфер жыцця і перш за ўсё здароўя. Напрыклад, кіроўца маршрутнага таксі атрымаў ліцэнзію: ты едзеш спакойна, упэўнены, што за рулём прафесіянал, ён у адказе за тваё жыццё і здароўе. Тое ж самае і ў сістэме аховы здароўя.

– Калі ўрачы аперыруюць без ліцэнзіі, мала каму захочацца аказацца іх пацыентам, – адзначае спецыяліст. – А школа – гэта не толькі адукацыя, але і бяспека, і псіхалагічнае здароўе дзяцей. Практыка адсочвання, як арганізаваны гэты працэс, прынята ў многіх краінах. Напрыклад, у Ізраілі ліцэнзаванне школ ўведзена ў канцы 1960-х гадоў. У Канадзе менш за 1 працэнт прыватных школ, але ліцэнзію кожная з іх атрымлівае ад міністра адукацыі. У Расіі таксама ўведзена ліцэнзаванне. Вядома, у розных краінах ёсць адрозненні. Але ёсць патрабаванні: бяспека адукацыйнага працэсу, наяўнасць адзіных праграм і адпаведнасць дзяржаўнаму стандарту.

СБ