Педыятр Ганна Марціноўская — пра любімую працу і вялікую сям'ю

Вялікае сэрца доктара Марціноўскай

Маленькія пацыенты называюць яе Артураўна і, сустракаючы на ​​вуліцы, бягуць абдымацца

Магіляўчанка Ганна Марціноўская марыла прадоўжыць сямейную педагагічную дынастыю, але стала не настаўнікам, а ўрачом-педыятрам. У медыцыне яна ўжо 35 гадоў, апошнія 20 працуе ў дзіцячай паліклініцы № 4. Да яе на прыём сыноў і дочак прыводзяць людзі, якія самі некалі лячыліся ў Ганны Артураўны. Кажуць, яна для іх не проста выдатны доктар, а другая мама - добрай душы чалавек. Дарэчы, педыятр Марцінаўская - шматдзетная маці. Маючы чацвярых дзяцей, яна аформіла апеку над дзіцем, з якім пазнаёмілася ў бальніцы.

Выпускніца Мінскага медыцынскага інстытута (цяпер БДМУ) у прафесію не тое што пагрузілася, хутчэй за нырнула. Займацца маладому спецыялісту прыйшлося не толькі лячэннем цяжкіх пацыентаў, але і навуковай працай.

- У Магілёве быў філіял Навукова-даследчага інстытута радыяцыйнай медыцыны. Яго стварылі, каб эфэктыўна рэагаваць на выклікі, зьвязаныя з ліквідацыяй наступстваў аварыі на ЧАЭС. Каб прадастаўляць якасную дапамогу пацярпелым, мы распрацоўвалі першыя пратаколы лячэння лейкозаў.

24‑гадовая дзяўчынка фактычна жыла ў «чырвонай зоне»: маталася ў камандзіроўкі ў Слаўгарадскі, Краснапольскі, Чэрыкаўскі раёны... І так тры гады запар. Прызнаецца:

- Страшна было не за сябе - сэрца балела за дзяцей, у якіх выяўлялі сур'ёзныя праблемы са здароўем. За пяцігадовых амаль цалкам аблыселых дзетак, за малых з вялізнымі анкалагічнымі пухлінамі, за трохгадовую дзяўчынку, у якой радыяцыя фактычна «з'ела ныркі». Нырку ёй, дарэчы, перасадзілі. Праз шмат гадоў я сустрэла пацыентку ў Менску, цяжарную, і ледзь не расплакалася ад шчасця.

Чацвёртая паліклініка - самая буйная з дзіцячых у Магілёве, тут на абслугоўванні 19 100 чалавек. Колькі прайшло праз рукі Ганны Артураўны, сказаць цяжка. Але яна заўсёды шчыра радуецца, калі «яе дзеці» ідуць на папраўку:

- 15-гадовы падлетак скардзіўся на моцныя болі за грудзінай. Аказалася, цяжкая лёгачная недастатковасць, прыроджанае захворванне, якое чамусьці ў дзіцяці не дыягнаставалі. Адправіла яго на хуткай у лякарню. Быў на маім участку хлапчук з гідрацэфаліяй. Казалі, доўга не пражыве, а ён перанёс аперацыю, вучыцца ў гімназіі, выдатнік.

У дзяцей вялізныя рэзервовыя магчымасці. Нярэдка бывае, што да пяці гадоў здымаюцца ўсе дыягназы, пастаўленыя пры нараджэнні. І гэта радасць неймаверная!

Дзеці наогул вельмі ўдзячныя пацыенты - адкрытыя, эмацыйныя.

Сёлета Ганна Артураўна паўдзельнічала ў рэспубліканскім конкурсе «Урач года». Намеснік галоўнага ўрача паліклінікі Ірына Мазурава кажа, што Марцінаўская — выдатны спецыяліст і цудоўны чалавек.

Дзяцей у лекара-педыятра пяцёра. Замуж яна выйшла за мужчыну, які выхоўваў трохгадовага сына. Антону, які адразу пачаў называць Ганну Артураўну мамай, ужо 23 гады, ён начальнік кіналагічнай службы пагранзаставы. Агульнай дачкі мужа і жонкі Лізе - 23, вывучылася на хіміка-эколага. У пары ёсць яшчэ трое дзецюкоў: Жэня, Артур і Дзіма.

Двайняты Жэня і Артур нарадзіліся з заганай сэрца. Кожнаму ў чатыры гады прыйшлося перажыць аперацыю. Калі маці ляжала з адным з іх у бальніцы ў Мінску, убачыла пяцігадовага хлопчыка — яно магло прайсці не больш за 50 метраў, сінела, задыхалася. Высветліўшы, што маці хворага дзіцяці прызнана недзеяздольнай, Ганна Марціноўская патэлефанавала мужу: «Давай забярэм яго да сябе!» Так у іх з'явіўся Дзіма. На днях яму выканалася 19 гадоў, вучыцца на праграміста.

- Цяпер дзеці слабейшыя, чым былі гадоў 35 таму. На здароўе ўплываюць многія фактары: харчаванне, экалогія, звычкі. Раней дыягназ аўтызм быў нечым выключным, а сёння – не рэдкасць. Часцей дыягнастуем у маленькіх дзяцей неўрозы, цікі, праблемы са зрокам, апёкі сятчаткі вока. Але медыцына за гэтыя гады ступіла далёка наперад: дзякуючы падтрымцы дзяржавы мы забяспечаны ўсім неабходным абсталяваннем, - сцвярджае Ганна Артураўна.

У самы пік захворванняў, з лютага па сакавік, калі насельніцтва грыпуе, доктар Марцінаўская за дзень прымае дзясяткі хворых. Сілы і натхненне гэты дзіўны чалавек чэрпае ў храме: Ганна Артураўна выкладае ў царкоўнай школе. І моліцца за сваіх дзяцей. Дарэчы, для некаторых пацыентаў яна стала не толькі доктарам, але і хроснай маці.

СБ