Прадстаўнік Місіі назіральнікаў ад СНД: самае галоўнае падчас выбараў - гэта не лічбы, не статыстыка і не працэнты, а давер народа

Самае галоўнае падчас выбараў - гэта не лічбы, не статыстыка і не працэнты, а давер народа. Такой думкай падзяліўся з журналістамі прадстаўнік Місіі назіральнікаў ад СНД Максім Ляскоў.

«Адметнай рысай галасавання ў Беларусі для мяне з'яўляецца асаблівая атмасфера, таму што ты прыходзіш, нібыта да сябе дадому. Беларусы сустракаюць вельмі гасцінна, цёпла. Такія выдатныя, родныя, светлыя твары. Людзі настолькі шчыра з табой маюць зносіны, што і сам зараджаешся гэтым пазітывам», - падзяліўся ён.

Міжнародны назіральнік таксама падзякаваў беларусам і за іх уклад у захаванне гістарычнай памяці і расказаў, што яго асабіста звязвае з магілёўскай зямлёй. «Гэты год асаблівы - год 80-годдзя Вялікай Перамогі. Калі мы пачынаем успамінаць падзеі тых гадоў, выходзіць, як у той песні: «…няма на свеце сям'і такой, дзе б не памятаны быў свой герой». Ва ўсіх нас агульнае мінулае. Ва ўсіх ёсць бацькі і дзяды, якія ваявалі і на беларускім фронце, і былі выхадцамі з беларускай зямлі. Прыклад таму мой дзед - палкоўнік Лескаў Якаў Іванавіч, ураджэнец вёскі Сталка Чавускага раёна Магілёўскай вобласці. Літаральна нядаўна ў архівах знайшоў інфармацыю аб ім і спадзяюся пабываць у гэтых месцах, прасякнуцца гэтым духам. Таму лічу вельмі важна для маладых людзей, выхаваных на лічбавых тэхналогіях (у якіх ёсць шмат добрых, але яны пазбаўляюць людзей жывых зносін, духоўнасці), перадаць дух нашых продкаў. Перадаць важнасць захавання гістарычнай памяці новаму пакаленню, якое будзе далей працягваць нашую справу, умацоўваць наш саюз і нашу агульную сям'ю брацкіх народаў.

Бо каб малады чалавек мог зрабіць усвядомлены выбар, ён павінен абапірацца на досвед сваіх продкаў і на каханне да сваёй радзімы. Гэта дзве найважнейшыя ўмовы для таго, каб наогул выхаваць грамадзяніна. І мы вельмі радуемся таму прагрэсу ў працы з моладдзю, які бачым у Беларусі літаральна на працягу апошніх гадоў. Моладзь мабілізавалася ў добрым плане, у духоўным плане на аснове сувязі са сваімі гістарычнымі каранямі. Бессэнсоўна займацца адукацыяй моладзі, не надаючы ўвагі такім важным прынцыповым рэчам, як захаванне гістарычнай памяці. Чалавек, пазбаўлены гэтай памяці, не ў стане правільна ацэньваць сітуацыю».

Таксама Максім Ляскоў адзначыў, што сёння кожны чалавек, у якога ў руцэ ёсць смартфон, так ці інакш транслюе інфармацыю. «Мы прывезлі з сабой каманду маладых рабят, якую завем медыяназіральнікамі. Яны не толькі прысутнічаюць на ўчастках для галасавання, але і ўвесь час інфармуюць у сацсетках аб тым, што бачаць. Гэта значыць выбары становяцца максімальна празрыстымі, і мы ў рэжыме рэальнага часу даем карцінкі, якія аб'ектыўна адлюстроўваюць сітуацыю. І гэта вельмі важна, таму што сёння людзі, па-першае, усё больш адчуваюць давер да таго, што яны самі знайшлі ў інтэрнэце. Па-другое, яны атрымліваюць доступ да альтэрнатыўнай інфармацыі. Мы ведаем, што ў інтэрнэце шмат фэйкаў, шмат мэтавай інфармацыі, а калі яна зыходзіць ад тых людзей, якім грамадзяне давяраюць і ведаюць, то гэтая інфармацыя адразу ж валодае неабходнымі ўласцівасцямі дакладнасці і праўдзівасці. І па-трэцяе, гэта моладзевая мова. Усё ж моладзь мае зносіны на сваёй мове, якую нам даводзіцца ўвесь час вывучаць і ўдасканальваць, а ім прасцей адзін аднаго зразумець. І праз публікацыі ў сацыяльных сетках узнікае агульны давер і разуменне».

У завяршэнне міжнародны назіральнік адзначыў, што самае галоўнае падчас выбараў - гэта не лічбы, не статыстыка і не працэнты: «Яны часовыя і сыдуць у архівы, а вось пачуццё даверу застаецца назаўжды. Гэта значыць самае галоўнае на выбарах - атрымаць давер свайго народа. Бо гэта той рэсурс, тая энэргетыка, якая дазваляе краіне разьвівацца далей. І я думаю, што на гэтых выбарах, ва ўмовах такой беспрэцэдэнтна цяжкай, напружанай знешнепалітычнай сітуацыі будзе дасягнуты сінэргетычны эфект, калі выбаршчыкі прыходзяць на ўчастак, калі яны там знаходзяць аднадумцаў, калі яны фармуюць сваё стаўленне да будучыні. Гэта і ёсць той ядзерны рэактар, які дае энергію для будаўніцтва агульнай будучыні, гэта і ёсць самае галоўнае. І ў такія вырашальныя, лёсавызначальныя моманты нам важна быць разам са сваім любімым брацкім, беларускім народам. Каб яны ведалі, што мы разам, што мы з імі, што мы іх падтрымліваем, што мы адна сям'я».

Юлія Таранава, фота Галіны Гаўрыловіч