Сенатар Алег Дзьячэнка: сёння важна захаваць нацыянальную і духоўную ідэнтычнасць

Намеснік старшыні Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь па адукацыі, навуцы, культуры і сацыяльным развіцці, рэктар Акадэміі паслядыпломнай адукацыі Алег Дзьячэнка лічыць, што вельмі важна сёння сфарміраваць у свядомасці падрастаючых пакаленняў дакладнае ўяўленне аб гістарычным мінулым. Галоўнае – вызначыць нашу будучыню ў межах гістарычна складзенай усходнеславянскай цывілізацыйнай парадыгмы:

– Ва ўмовах «гібрыднай інфармацыйнай вайны» актуалізавана задача правільнай сацыялізацыі моладзі, фарміравання светапогляду, заснаванага на навуковым асэнсаванні сусветна-гістарычнага працэсу, арыентаваным на ацэнку падзей, якія адбываюцца, з пункту гледжання нашай гістарычнай памяці, патрыятызму, нацыянальнай і інфармацыйнай бяспекі, адным словам, нашых нацыянальных інтарэсаў.

Алег Дзьячэнка адзначыў, што Нацыянальным сходам Рэспублікі Беларусь шмат зроблена для процідзеяння адраджэнню неанацызму і распаўсюджванню ў грамадстве гістарычнага рэвізіянізму. У прыватнасці, прыняты законы аб недапушчэнні рэабілітацыі нацызму, аб змяненні законаў аб супрацьдзеянні экстрэмізму, аб генацыдзе беларускага народа. 2022 год аб'яўлены Годам гістарычнай памяці. З улікам новых геапалітычных рэалій істотна абноўлены праграмы грамадзянска-патрыятычнага выхавання моладзі і насельніцтва ў цэлым.

– Перамога ў Вялікай Айчыннай вайне – гэта перамога ўсяго савецкага народа, народа-інтэрнацыяналіста, – падкрэслівае Алег Дзьячэнка. – І трэба пра гэта не толькі памятаць, але і гаварыць. Калі аб'яднаная пад гітлераўскімі штандарамі Еўропа падступна развязала татальную вайну на знішчэнне нашых народаў, савецкія людзі, незалежна ад нацыянальнага паходжання і веравызнання, падняліся на барацьбу з нямецка-фашысцкімі агрэсарамі. Паглядзіце на нашы воінскія мемарыялы – у брацкіх магілах супакоіўся прах байцоў і камандзіраў Чырвонай Арміі не толькі беларусаў і рускіх, але і ўкраінцаў, яўрэяў, азербайджанцаў, грузін, армян, туркменаў, узбекаў, таджыкаў, татараў, башкір, палякаў, латышоў і многіх іншых прадстаўнікоў народаў шматнацыянальнага Савецкага Саюза.

Сенатар лічыць заканамерным феномен двухмоўя беларускага народа:

– Дзве дзяржаўныя мовы – беларуская і руская – дазваляюць кожнаму рэалізаваць сваё натуральнае права на выбар мовы камунікацыі і далучыцца да духоўных скарбніц нашых народаў, узбагаціць адно аднаго высокімі дасягненнямі ў сферы культуры і адукацыі. У Беларусі і Расіі агульнае гістарычнае мінулае, якое зыходзіць каранямі ў глыбіню сярэднявечча. У той час, калі заходнееўрапейскія гарады толькі зараджаліся, такія гарады Старажытнай Русі, як Полацк, Тураў, Смаленск, Пскоў, Ноўгарад, Кіеў, ужо атрымалі шырокую вядомасць у якасці буйных рэлігійна-палітычных цэнтраў усходняй Еўропы, уплыў якіх адчуваўся далёка за межамі рэгіёна. Нас звязваюць не толькі агульнае этнічнае паходжанне, агульная дзяржаўнасць, але і духоўныя традыцыі. Імёны Кірылы Тураўскага, Еўфрасінні Полацкай, Клімента Смаляціча, Францыска Скарыны, Сімяона Полацкага і іншых асветнікаў навечна ўпісаны ў нашу агульную гісторыю. У той жа час адбываўся і адваротны працэс: у другой палове XIX стагоддзя ў выніку распаўсюджвання рускай школы пашырылася асвета сярод сялянскіх мас насельніцтва, сфарміравалася арыгінальная беларуская культура, для якой сталі характэрны шматканфесійнасць, шматмоўе, адкрытасць і талерантнасць.

Алег Дзьячэнка адзначае, што цяпер нашым народам зноў кінуты знешнія цывілізацыйныя выклікі, перш за ўсё, у сферы эканомікі:

– Уведзеныя заходнімі палітыкамі санкцыі накіраваны на эканамічнае ўдушэнне беларусаў і расіян, пагаршэнне ўмоў іх жыцця. Мэта такой двурушніцкай палітыкі відавочная: паставіць на калені нашы народы і прымусіць нашых лідараў слепа выконваць указанні трансатлантычнага альянсу. У новых геапалітычных умовах народы Беларусі і Расіі ўдасканальваюць сістэму эканамічнага ўзаемавыгаднага супрацоўніцтва, выкарыстоўваючы перавагі Саюзнай дзяржавы.

Трэба звярнуць увагу на міжрэгіянальнае супрацоўніцтва, развіццё эканамічнай кааперацыі. IX Форум рэгіёнаў – яскравы доказ жыццяздольнасці эканамічнай мадэлі Саюзнай дзяржавы. Эканоміка развіваецца, нягледзячы на беспрэцэдэнтны эканамічны і палітычны ціск з боку калектыўнага Захаду. Нашымі суб'ектамі гаспадарання заключаюцца новыя дагаворы і кантракты на мільярды долараў, выбудоўваюцца эфектыўныя схемы вядзення бізнесу, вызначаны пункты ўзаемавыгаднага эканамічнага росту, здымаюцца абмежаванні на ўзаемны гандаль таварамі і паслугамі. Уніфікуюцца сістэмы заканадаўства. Ужо ў хуткім часе мы ўбачым станоўчыя вынікі прынятых мер і ўздым нацыянальных эканомік Саюзнай дзяржавы.

СБ