«Мы на самой справе шчаслівыя разам». Лепшай студэнцкай сям'ёй Беларусі стала пара з БДУТ

Лепшай студэнцкай сям'ёй Беларусі стала пара Максіма і Яны Цюніс з БДУТ. Вынікі рэспубліканскага конкурсу «Шчаслівыя разам» падвялі 16 мая ў Беларускім дзяржаўным універсітэце харчовых і хімічных тэхналогій у Магілёве.

За званне самай дружнай, згуртаванай і крэатыўнай студэнцкай сям'і змагаліся сем пар. На працягу трох дзён яны прайшлі шэраг выпрабаванняў: купля прадуктаў на пэўную суму, сумеснае прыгатаванне вячэры на дваіх і сервіроўка святочнага стала, упершыню ў гісторыі конкурсу для маладых людзей падрыхтавалі медыцынскую квэст-гульню на базе Магілёўскай дзіцячай паліклінікі №4, тэматычнае ток-шоу, выраб ключніц. Яскравым фіналам конкурснай праграмы стала творчая прэзентацыя візітак.

Сустаршынямі журы выступілі Уладзімір і Вольга Малышавы. Разам муж і жонка ўжо 53 гады, а гісторыя іх сям'і таксама пачалася ў студэнцкія гады. «Мы вучыліся ў адной школе з 6-га класа. Потым паступілі ў ВНУ на паралельныя факультэты - матэматыка і фізіка. Сустракацца сталі пасля другога курса, а пажаніліся пасля чацвёртага - у 1972 годзе», - распавёў муж.

Вольга Малышава дадала, што набыць сям'ю ў гады студэнцтва - гэта сур'ёзны крок, які забяспечвае падтрымкай, верным сябрам і спадарожнікам на ўсё жыццё. «У нас усё агульнае: жыццё, сям'я, сябры, успаміны. Мы заўсёды былі разам - у вучобе, працы. Нават зараз усё працягваем рабіць разам, заўсёды побач, - дзеліцца патаемным жанчына. - У аснове студэнцкіх шлюбаў, на мой погляд, не толькі каханне, але і сапраўднае сяброўства. І зараз, за некалькі гадоў нашай прысутнасці ў журы конкурсу, я хачу сказаць, што сучасныя студэнцкія сем'і нічым не адрозніваюцца ад тых, што былі раней. Маладыя, прыгожыя, закаханыя, з агульнай мэтай і гатоўнасцю дапамагаць адзін аднаму. У нас цудоўная моладзь, і выдатна, што яны прыходзяць да шлюбу ў такім яшчэ юным узросце. Наперадзе ў іх вялізны шлях, які яны пройдуць, дасягаючы і дамагаючыся ўсяго разам».

Журы сёння было няпроста: усе сем'і выступілі яскрава і цікава. Па выніках усіх выпрабаванняў гран-пры заваявала сям'я з Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта харчовых і хімічных тэхналогій Максіма і Яны Цюніс.

Максім і Яна вучацца на чацвёртым курсе ў адной групе на спецыяльнасці «тэхналогія дзіцячага функцыянальнага харчавання». Дзеці будуць вырабляць у будучым харчаванне для дзяцей, а таксама спартыўнае і дыетычнае харчаванне.

«Нехта спачатку глядзіць на знешнасць, яшчэ на нешта. А Максім прыцягнуў мяне сваёй дабрынёй, гэта па ім неяк адразу было відаць. Калі я яго першы раз убачыла, зразумела, што хачу з ім сябраваць», - з усмешкай успамінае маладая жонка.

Максім Цюніс прызнаўся, што рашэнне аб вяселлі ўсе блізкія падтрымалі - прапанову сваёй выбранніцы ён зрабіў праз 8 месяцаў пасля таго, як яны сталі сустракацца, а вяселле згулялі крыху пазней. «Мы сустракаліся каля двух гадоў. Куды ўжо далей было цягнуць, - усміхаецца ён. - 20 гадоў выдатны ўзрост для стварэння сям'і».

Падрыхтоўка да конкурсу была сур'ёзнай. «Мы ў мінулым годзе хадзілі на конкурс, глядзелі, як спраўляюцца іншыя сем'і. Нам тады вельмі спадабалася сама ідэя конкурса, атмасфера. А калі мы пажаніліся, зразумелі, што таксама будзем удзельнічаць. Мы хацелі, а ВНУ падтрымала, - распавяла Яна Цюніс. - Тут вельмі крута! Магчымасць пазнаёміцца ​​з іншымі парамі, пагутарыць. Бо класна знайсці аднадумцаў. Калі становішся мужам і жонкай, з'яўляюцца зусім іншыя інтарэсы, мэты і каштоўнасці. Таму нам было вельмі цікава паразмаўляць з такімі ж хлопцамі».

Перамога стала прыемным сюрпрызам, бо ўдзельнікі імкнуліся на кожным этапе выкласціся па максімуме.

«Усе моцныя, гэта дакладна. З многімі пагутарылі, рабяты вельмі добрыя. Кожны быў варты перамогі. Дзіўны факт, што за сем гадоў ні разу наш універсітэт не выйграваў, хаця гэты конкурс і зарадзіўся ў нас. Гэта яшчэ раз гаворыць аб тым, што тут сапраўды ўсё сумленна: судзяць сумленна і конкурсы тут сумленныя, - дзеліцца эмоцыямі Яна Цюніс. - Мы былі ўпэўненыя ў сабе, я вельмі актыўная, валявая, а Максім гэта ўсё падагравае. Вядома ж, хацелі перамагчы, але заўзелі і за іншыя каманды. Мы шчаслівыя! Мы любім адно аднаго, і гэта было відаць. Таму мы і перамаглі».

Максім родам са Шклоўскага раёна, а Яна - з Гродна. Наперадзе ў пары - дыплом і пераезд, бо працаваць па размеркаванні яны будуць у Ружанскім санаторыі. Планы на будучыню сур'ёзныя: уладкавацца на новым месцы, зарабіць на жыллё ў Гродне, Максіму яшчэ трэба адслужыць у войску, а потым будуць задумвацца аб папаўненні.

Яна Цюніс адзначыла, што ўчора ў краіне адзначалі Дзень сям'і - гэта, на яе думку, вельмі важнае і патрэбнае свята. «Нават калі чалавек не ў шлюбе, у яго ёсць бацькі, браты, сёстры. У яго ёсць бабулі і дзядулі, дзядзькі і цёткі - гэта ж таксама сям'я. Нават калі потым ты ажэнішся, выбіраеш сабе спадарожніка па жыцці, з табой усё роўна застаецца тая сям'я, у якой ты нарадзіўся і вырас», - падсумавала яна.

БЕЛТА